Preferowana jest para zewnętrzna, przedstawiony zmywacz do tapet nie jest jednak odpowiedni, ponieważ wytwarza mokrą parę. Należy szukać generatora pary, który wytwarza parę o minimalnej temperaturze 110°C i ciśnieniu 2,5 bara. Pomieszczenie, w którym znajdują się produkty, musi być ogrzewane i izolowane dookoła, szczególnie na górze, aż do miejsca, w którym znajduje się kolanko skraplacza. Ma to na celu zapobieganie kondensacji pary w naczyniu/kanałach.
Nieznany lub niedoceniany jest jeden ważny czynnik: Średnia droga swobodna. Im szersza jest ta droga, tym szybciej przebiega destylacja. W praktyce mówi się, że potrzebny jest szeroki otwór w naczyniu, powiedzmy minimum 8 cm średnicy wewnętrznej. Połączone rurki muszą mieć tę samą średnicę i nie może być żadnych zwężeń aż do rzeczywistego obszaru kondensacji. "Średnia droga swobodna" mówi również, że nie może być ostrych zakrętów, które działałyby tak samo jak faktyczne zwężenie średnicy, powiedzmy, że im szersze zagięcie w kierunku skraplacza, tym lepiej. Najgorsza byłaby pionowa rurka z rurką skierowaną w dół, przymocowaną bezpośrednio pod ostrym kątem. To bzdura. Idealne byłoby naczynie w kształcie retorty z retortą wykonaną pod szerokim kątem. Podobnie jak w tradycyjnych szkockich destylatorach do whisky.
Prawidłowa konfiguracja przyspiesza proces bardziej niż ogrzewanie lub ciśnienie bez konieczności wprowadzania do niego większej ilości ciepła, co oczywiście jest korzystne dla produktu (mniejsze naprężenia).