Wprowadzenie
Kupiłeś dziwne kryształy MDMA o niezwykłych efektach i chcesz dowiedzieć się o zanieczyszczeniach i domieszkach narkotyków za pomocą eksperymentów testowych. Następnie otwierasz ten artykuł i używasz go jako przewodnika do eksperymentowania. Poniżej znajduje się lista manipulacji z produktami MDMA, krótki opis produktów i przydatne informacje do testów domowych.
Izomery MDMA
MDMA ma dwa enancjomery, S-(L-)MDMA i R-(D-)MDMA. Mieszanina tych dwóch (racemat) jest zwykle używana rekreacyjnie. S-MDMA powoduje entaktogenne efekty racematu, ponieważ uwalnia serotoninę, noradrenalinę i dopaminę znacznie skuteczniej poprzez transportery monoaminowe. Ma również wyższe powinowactwo do 5-HT2CR. R-MDMA wykazuje znaczny agonizm w stosunku do 5-HT2AR, co przypuszczalnie przyczynia się do łagodnych halucynacji psychodelicznych wywoływanych przez wysokie dawki MDMA u ludzi. Racemat MDMA jest częściowym agonistą w stosunku do ludzkiego TAAR1, ale nie ma to znaczenia fizjologicznego ze względu na niskie EC50 (połowa maksymalnego skutecznego stężenia).
Zwykłe przypisanie aktywności do izomerów optycznych jest odwrócone w stosunku do wszystkich znanych leków psychedelicznych. Silniejszym izomerem jest izomer "S", który jest silniejszą formą amfetaminy i metamfetaminy. Było to jedno z pierwszych wyraźnych rozróżnień między MDMA a strukturalnie pokrewnymi psychodelikami (gdzie izomery "R" są bardziej aktywne). Badania nad tolerancją również potwierdzają różnice w mechanizmach działania.
Zwykłe przypisanie aktywności do izomerów optycznych jest odwrócone w stosunku do wszystkich znanych leków psychedelicznych. Silniejszym izomerem jest izomer "S", który jest silniejszą formą amfetaminy i metamfetaminy. Było to jedno z pierwszych wyraźnych rozróżnień między MDMA a strukturalnie pokrewnymi psychodelikami (gdzie izomery "R" są bardziej aktywne). Badania nad tolerancją również potwierdzają różnice w mechanizmach działania.
Opracowano metodę analityczną do oznaczania enancjomerów MDMA i jego głównych metabolitów, 3,4-metylenodioksyamfetaminy (MDA), 3,4-dihydroksymetamfetaminy (HHMA) i 4-hydroksy-3-metoksymetamfetaminy (HMMA). Został on zastosowany do analizy próbek osocza i moczu od zdrowych rekreacyjnych użytkowników MDMA, którzy dobrowolnie uczestniczyli w badaniu klinicznym i otrzymali doustnie 100 mg (R, S)-MDMA - HCl. Stosunki (R)/(S) zarówno w osoczu (0-48 h), jak i w moczu (0-72 h) dla MDMA i MDA wynosiły odpowiednio >1 i <1. Stosunki odpowiadające HHMA i HMMA, bliskie jedności, odbiegają od teoretycznych oczekiwań i są najprawdopodobniej wyjaśnione zdolnością MDMA do autoinhibicji własnego metabolizmu. Krótki okres półtrwania eliminacji (S)-MDMA (4,8 h) jest zgodny z subiektywnymi efektami i wydajnością psychomotoryczną zgłaszanymi u osób narażonych na MDMA, podczas gdy znacznie dłuższy okres półtrwania (R)-enancjomeru (14,8 h) koreluje z nastrojem i efektami poznawczymi doświadczanymi w następnych dniach po użyciu MDMA.
Formy
MDMA jest prawie zawsze spotykane jako sól, w szczególności sól chlorowodorkowa (MDMA-HCl). Często pod koniec syntezy kwas jest przepuszczany przez wolną zasadę MDMA, tworząc sól, która zwykle występuje jako białe ciało stałe lub olej, który jest wyjątkowo gorzki i rozpuszczalny w wodzie. MDMA może również występować jako kilka innych soli, na przykład MDMA-H2PO4 (sól dihydrofosforanowa), ale najczęściej występuje HCl. MDMA - HCl występuje w postaci białego lub białawego proszku lub półprzezroczystego kryształu. Krystaliczny proszek MDMA jest sprzedawany jako kapsułki zawierające ten proszek. MDMA stosowane w postaci tabletek nazywane jest ecstasy.
Sól chlorowodorkowa MDMA lub sól dihydrofosforanowa wygląda jak duże przezroczyste kryształy. Zazwyczaj mają biało-beżowy odcień. Zanieczyszczony produkt może mieć różne kolory: od czarnego do brązowego, żółtego, pomarańczowego itp.
Sól chlorowodorkowa MDMA lub sól dihydrofosforanowa wygląda jak duże przezroczyste kryształy. Zazwyczaj mają biało-beżowy odcień. Zanieczyszczony produkt może mieć różne kolory: od czarnego do brązowego, żółtego, pomarańczowego itp.
MDMA
Możliwe produkty uboczne i substancje fałszujące
Kryształy MDMA są bardzo rzadko rozcieńczane niezadeklarowanymi substancjami. Mogłyby to być produkty uboczne MDA, piperonalu, N,N-dimetylo-3,4-metylenodioksyamfetaminy; 3,4-metylenodioksyfenyloacetonu, 1-(3,4-metylenodioksyfenylo)-2-prpopanolu i tak dalej. Produkt można zastąpić substancjami o takich samych właściwościach fizycznych i wizualnych, takimi jak białawe lub żółtawe kryształy lub krystaliczny proszek. Może to być a-PVP, metadon, mefedron, sól, MDA, MDMC, MMDA, MMDPEA, MBDB, MDEA, MDPHP itp.
Algorytm postępowania
1. Po pierwsze, należy przeprowadzić wizualne badanie MDMA. Jeśli kryształy mają inny odcień od białawo-beżowego, słabo żółtawego lub słabo szarego, prawdopodobnie mają jakieś organiczne lub nieorganiczne produkty uboczne syntezy, które mogą zmienić kolor. Kolor MDMA zależy od reakcji i ich jakości, które zostały przeprowadzone. W produkcie mogą występować odcienie białawe, beżowe, żółtawe, pomarańczowe, brzoskwiniowe, słabo szare, brązowe. Więcej kolorów oznacza brudniejszy produkt.
2. Po drugie, przeprowadź eksperyment rozpuszczania produktu w wodzie. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki MDMA w 7-10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuści, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z cichym, czystym narkotykiem. Również zamienniki narkotyków mogą być dobrze rozpuszczone. Zanieczyszczone MDMA produktami nieorganicznymi może tworzyć kolorowy roztwór.
2. Po drugie, przeprowadź eksperyment rozpuszczania produktu w wodzie. Rozpuść 100 mg (100 mg wystarczy, ale więcej jest lepsze) próbki MDMA w 7-10 ml wody o temperaturze pokojowej. Jeśli próbka dobrze się rozpuści, oznacza to, że prawdopodobnie mamy do czynienia z cichym, czystym narkotykiem. Również zamienniki narkotyków mogą być dobrze rozpuszczone. Zanieczyszczone MDMA produktami nieorganicznymi może tworzyć kolorowy roztwór.
Rozpuszczanieproduktu
Musisz zinterpretować wyniki eksperymentu rozpuszczania. Jeśli produkt rozpuszcza się częściowo, można poczekać trochę dłużej lub delikatnie podgrzać roztwór. Rozpuszczanie dużych kryształów zajmuje więcej czasu. Jeśli rozpuścisz krystaliczny proszek MDMA i uzyskasz nierozpuszczalny biały osad, oznacza to, że proszek MDMA jest domieszkowany przez kofeinę. Istnieją linki do prostych eksperymentów oznaczania kofeiny w proszku amfetaminy za pomocą odczynnika Wagnera oraz roztworu kwasu azotowego i amoniaku. Metody te są również odpowiednie dla proszku MDMA. Może to być równieżMCC (celuloza mikrokrystaliczna), dwutlenek krzemu, sole nieorganiczne (patrz "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznym PAS").
3. Po trzecie, potwierdź zgodność produktu z deklarowanym MDMA za pomocą testów LF (zestawy do testowania narkotyków). Otrzymaszjasny wynik na temat swojej substancji i domieszkowanej substancji odurzającej (jeśli taka istnieje), a testy te pomogą wybrać następny krok.
4. Po czwarte, sprawdź pH roztworu. Krystaliczny proszek amfetaminy może być zanieczyszczony przez organiczne kwasy proszkowe (askorbinowy, cytrynowy itp.), organiczne zasady proszkowe (kofeina itp.). "Oznaczanie zanieczyszczeń w syntetycznych PAS" dokładnie opisuje metodę ich oznaczania.
5. Nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki MDMA lub testy LF ujawniają domieszkowaną substancję narkotyczną, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynników do testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Na przykład otrzymano wynik testu z odczynnikiem Marquis, który dał kolor fioletowy do czarnego i odczynnikiem Mecke, który dał kolor ciemnozielony/turkusowy do ciemnoniebieskiego/czarnego. Potwierdza to, że jest to prawdopodobnie czyste MDMA. Jeśli dodasz kilka kropli odczynnika Marquis, a kolor kropli zmieni się na żółtawy, zwykle oznacza to, że w próbce znajduje się MDPV/MDPHP/3-MMC/a-PVP. W tym przypadku test LF (krok 3) pokazuje obecność metkatynonu (mefedronu) w próbce.
Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę MDMA, prawdziwe czyste MDMA i czyste a-PVP/MDPV/3-MMC/MDPHP (jeśli masz), zrób plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamka próbki podzieli się na dwie lub więcej części po elucji, które będą miały taki sam poziom jak a-PVP/MDPV/MDPHP/3-MMC i czyste MDMA, oznacza to, że próbka zawiera zanieczyszczenia a-PVP/MDPV/MDPHP/3-MMC. Jeśli próbka nie ma plamki na rzeczywistym poziomie MDMA, oznacza to, że masz a-PVP / MDPV / MDPHP / 3-MMC z czymś takim jak MDMA, substancją o podobnych właściwościach fizycznych i organoleptycznych lub całkowicie zastąpiłeś produkt narkotyczny.
5. Nie znaleziono żadnych zanieczyszczeń i nadal masz wątpliwości co do próbki MDMA lub testy LF ujawniają domieszkowaną substancję narkotyczną, przeprowadź eksperymenty z odczynnikami testowymi. Użyj "Odczynników do testowania narkotyków". Metody te pomagają określić rodzaj domieszek. Istnieją podręczniki, w których opisano procedury sprawdzania metod i znaczenie, w których można znaleźć metody syntezy odczynników. Na podstawie danych z eksperymentów z odczynnikami testowymi można porównać i zatwierdzić wynik za pomocą TLC.
Na przykład otrzymano wynik testu z odczynnikiem Marquis, który dał kolor fioletowy do czarnego i odczynnikiem Mecke, który dał kolor ciemnozielony/turkusowy do ciemnoniebieskiego/czarnego. Potwierdza to, że jest to prawdopodobnie czyste MDMA. Jeśli dodasz kilka kropli odczynnika Marquis, a kolor kropli zmieni się na żółtawy, zwykle oznacza to, że w próbce znajduje się MDPV/MDPHP/3-MMC/a-PVP. W tym przypadku test LF (krok 3) pokazuje obecność metkatynonu (mefedronu) w próbce.
Weź płytkę TLC, zanieczyszczoną próbkę MDMA, prawdziwe czyste MDMA i czyste a-PVP/MDPV/3-MMC/MDPHP (jeśli masz), zrób plamki substancji i eluuj je, policz Rf i porównaj wyniki z danymi literaturowymi. Jeśli plamka próbki podzieli się na dwie lub więcej części po elucji, które będą miały taki sam poziom jak a-PVP/MDPV/MDPHP/3-MMC i czyste MDMA, oznacza to, że próbka zawiera zanieczyszczenia a-PVP/MDPV/MDPHP/3-MMC. Jeśli próbka nie ma plamki na rzeczywistym poziomie MDMA, oznacza to, że masz a-PVP / MDPV / MDPHP / 3-MMC z czymś takim jak MDMA, substancją o podobnych właściwościach fizycznych i organoleptycznych lub całkowicie zastąpiłeś produkt narkotyczny.
Wnioski
Weryfikacja temperatury topnienia może zostać dodana do drugiego etapu w celu potwierdzenia zgodności jakościowej i określenia stopnia zawartości zanieczyszczeń. Niniejsza instrukcja umożliwia identyfikację stopnia zanieczyszczenia, określenie substancji zanieczyszczających i zatwierdzenie wyników różnymi metodami.
Last edited:
