Tryptamina jest przekształcana w DMT w dwóch etapach. W pierwszym etapie do azotu aminowego przyłączane są trzy grupy metylowe. W drugim etapie jedna z nich jest usuwana.
1) Nadmierna metylacja
W kolbie Erlenmeyera o pojemności 100 ml zawiesić 4 g tryptaminy w ~25 ml THF lub MeCN. Mieszać szybko za pomocą długiego (40 mm) mieszadła. Dodać 16-20 g tosylanu metylu rozpuszczonego w dodatkowych ~25 ml tego samego rozpuszczalnika.
Wystąpi tymczasowy efekt egzotermiczny; wytrącanie ciał stałych rozpocznie się niemal natychmiast. Dodać 4 g drobnego i suchego węglanu sodu (nie potasu) w proszku w małych porcjach. Wszelkie masy przyklejone do ścianek kolby należy rozbić, aby upewnić się, że mieszanina reakcyjna jest jednorodną, rzadką, szybko wirującą zawiesiną - w razie potrzeby dodać nieco więcej rozpuszczalnika.
Masz dwie możliwości: albo pozostawić mieszaninę mieszając przez kilka (np. trzy) dni w temperaturze pokojowej, albo podnieść temperaturę płyty grzejnej do ~70 °C (~50 °C wewnątrz) i mieszać przez (do) 12 godzin.
Okresowo zeskrobywać ścianki kolby.
Schłodzić mieszaninę reakcyjną i przefiltrować ją pod próżnią, przemywając niewielkimi ilościami zimnego, suchego acetonu, aż odrzucony filtrat będzie bezbarwny. Można oczekiwać 13+ g (w MeCN) lub 19+ g (w THF) białego proszku, prawdopodobnie mieszaniny tosylanu N,N,N-trimetylotryptamoniowego (tosylan TMT), dwóch równoważników tosylanu sodu i pozostałości węglanu sodu.
Uwagi:
- Można monitorować wydzielanie CO2 za pomocą bąbelka gazowego podłączonego do kolby.
- Ponieważ tosylan metylu jest podatny na hydrolizę alkaliczną, dobrym pomysłem może być dodawanie węglanu sodu przez kilka godzin, za każdym razem po spowolnieniu wydzielania CO2.
- Wydajność jest tak podejrzanie wyższa w THF w porównaniu z MeCN, że można się zastanawiać, czy nieprzereagowana tryptamina nie zanieczyszcza produktu. Jak dotąd nie ma na to dowodów.
- Aby zwiększyć wydajność, można wygotować trochę rozpuszczalnika (i wody) przed filtrowaniem.
- Niska wydajność na tym etapie może wskazywać na problemy, takie jak zdegradowany tosylan metylu (destylować pod próżnią i przechowywać w zamrażarce) lub nadmierna ilość rozpuszczalników.
- Te rozpuszczalniki nie są zalecane: NMP (wysoka rozpuszczalność tosylanów), metanol (tryptamina reaguje z CO2 w wyniku czego powstaje karbaminian metylu - patrz pierwszy załączony artykuł), DMF (zgłoszono tworzenie się 3% karbaminianu - patrz drugi załączony artykuł)
- Te rozpuszczalniki nie będą działać: DMSO (ulega metylacji do tosylanu trimetylosulfoksoniowego), ketony (tworzenie iminy), estry octanowe (N-acetylacja).
- Rozpuszczalność tosylanów w acetonie jest nieznana, więc sensowne jest przemywanie niewielkimi ilościami i utrzymywanie acetonu w stanie zimnym i suchym.
- Mieszanina soli może być rekrystalizowana z gorącej wody, ale rozpuszczalność tosylanu TMT w wodzie w stosunku do tosylanu sodu jest nieznana.
2) Dequaternizacja
Zawiesić mieszaninę soli otrzymaną w poprzednim kroku w 25 ml etanoloaminy w 100 ml kolbie okrągłodennej przepłukiwanej argonem i wyposażonej w termometr i bełkotkę gazową. Intensywnie mieszając, podgrzać zawiesinę do temperatury 160-165°C - jej przezroczystość wzrośnie w miarę rozpuszczania się soli. Mieszać mieszaninę reakcyjną przez (do) 5 godzin. Schłodzić kolbę do temperatury pokojowej za pomocą wentylatora.
Rozcieńczyć mieszaninę reakcyjną 125 ml wody z dodatkiem 2 g węglanu potasu. Wyekstrahować DMT octanem N-amylu (4 x 20 mL), przemyć połączone ekstrakty 1-3 razy 5 mL solanki NaCl i przelać (filtrowanie jest opcjonalne) do kolby z nadmiarem (~5 g) kwasu benzoesowego. Mieszać mieszaninę, aby spowodować utworzenie się i wytrącenie benzoesanu DMT. Zwiększyć temperaturę, aż wszystkie ciała stałe ponownie się rozpuszczą, a roztwór stanie się całkowicie przezroczysty. Pozostawić benzoesan DMT do krystalizacji, powoli schładzając kolbę do temperatury zamrażarki. Przefiltrować kryształy, przemywając je heptanem.
Wydajność benzoesanu DMT po krystalizacji powinna wynosić ponad 6,1 g (~79% teoretycznie, metylowany w THF przez 12 godzin). Można go rekrystalizować z gorącego octanu amylu - lub, przy większych stratach, z gorącej wody.
Uwagi:
- Pozwól gazowi obojętnemu powoli przenikać do kolby podczas całej reakcji (łącznie z ogrzewaniem i chłodzeniem), aby utrzymać nadciśnienie i chronić gorące aminy przed tlenem atmosferycznym.
- Aby uniknąć rozkładu, lepiej jest dodać nieco więcej rozpuszczalnika krystalizacyjnego zamiast podgrzewać ekstrakt powyżej 100 ° C.
- Podstawowa woda z etanoloaminą ma zielonkawy odcień w świetle UV 365 nm; octan amylu jest niebieski, wysoka zawartość DMT powoduje jego fluorescencję.
1) Nadmierna metylacja
R-NH2 + 3MeOTs + Na2CO3 🡒 R-NMe3.OTs + 2NaOTs + H2O + CO2🡑
W kolbie Erlenmeyera o pojemności 100 ml zawiesić 4 g tryptaminy w ~25 ml THF lub MeCN. Mieszać szybko za pomocą długiego (40 mm) mieszadła. Dodać 16-20 g tosylanu metylu rozpuszczonego w dodatkowych ~25 ml tego samego rozpuszczalnika.
Wystąpi tymczasowy efekt egzotermiczny; wytrącanie ciał stałych rozpocznie się niemal natychmiast. Dodać 4 g drobnego i suchego węglanu sodu (nie potasu) w proszku w małych porcjach. Wszelkie masy przyklejone do ścianek kolby należy rozbić, aby upewnić się, że mieszanina reakcyjna jest jednorodną, rzadką, szybko wirującą zawiesiną - w razie potrzeby dodać nieco więcej rozpuszczalnika.
Masz dwie możliwości: albo pozostawić mieszaninę mieszając przez kilka (np. trzy) dni w temperaturze pokojowej, albo podnieść temperaturę płyty grzejnej do ~70 °C (~50 °C wewnątrz) i mieszać przez (do) 12 godzin.
Okresowo zeskrobywać ścianki kolby.
Schłodzić mieszaninę reakcyjną i przefiltrować ją pod próżnią, przemywając niewielkimi ilościami zimnego, suchego acetonu, aż odrzucony filtrat będzie bezbarwny. Można oczekiwać 13+ g (w MeCN) lub 19+ g (w THF) białego proszku, prawdopodobnie mieszaniny tosylanu N,N,N-trimetylotryptamoniowego (tosylan TMT), dwóch równoważników tosylanu sodu i pozostałości węglanu sodu.
Uwagi:
- Można monitorować wydzielanie CO2 za pomocą bąbelka gazowego podłączonego do kolby.
- Ponieważ tosylan metylu jest podatny na hydrolizę alkaliczną, dobrym pomysłem może być dodawanie węglanu sodu przez kilka godzin, za każdym razem po spowolnieniu wydzielania CO2.
- Wydajność jest tak podejrzanie wyższa w THF w porównaniu z MeCN, że można się zastanawiać, czy nieprzereagowana tryptamina nie zanieczyszcza produktu. Jak dotąd nie ma na to dowodów.
- Aby zwiększyć wydajność, można wygotować trochę rozpuszczalnika (i wody) przed filtrowaniem.
- Niska wydajność na tym etapie może wskazywać na problemy, takie jak zdegradowany tosylan metylu (destylować pod próżnią i przechowywać w zamrażarce) lub nadmierna ilość rozpuszczalników.
- Te rozpuszczalniki nie są zalecane: NMP (wysoka rozpuszczalność tosylanów), metanol (tryptamina reaguje z CO2 w wyniku czego powstaje karbaminian metylu - patrz pierwszy załączony artykuł), DMF (zgłoszono tworzenie się 3% karbaminianu - patrz drugi załączony artykuł)
- Te rozpuszczalniki nie będą działać: DMSO (ulega metylacji do tosylanu trimetylosulfoksoniowego), ketony (tworzenie iminy), estry octanowe (N-acetylacja).
- Rozpuszczalność tosylanów w acetonie jest nieznana, więc sensowne jest przemywanie niewielkimi ilościami i utrzymywanie acetonu w stanie zimnym i suchym.
- Mieszanina soli może być rekrystalizowana z gorącej wody, ale rozpuszczalność tosylanu TMT w wodzie w stosunku do tosylanu sodu jest nieznana.
2) Dequaternizacja
R-NMe3.OTs + HOCH2CH2NH2 🡒 R-NMe2 + HOCH2CH2NHMeOTs
Zawiesić mieszaninę soli otrzymaną w poprzednim kroku w 25 ml etanoloaminy w 100 ml kolbie okrągłodennej przepłukiwanej argonem i wyposażonej w termometr i bełkotkę gazową. Intensywnie mieszając, podgrzać zawiesinę do temperatury 160-165°C - jej przezroczystość wzrośnie w miarę rozpuszczania się soli. Mieszać mieszaninę reakcyjną przez (do) 5 godzin. Schłodzić kolbę do temperatury pokojowej za pomocą wentylatora.
Rozcieńczyć mieszaninę reakcyjną 125 ml wody z dodatkiem 2 g węglanu potasu. Wyekstrahować DMT octanem N-amylu (4 x 20 mL), przemyć połączone ekstrakty 1-3 razy 5 mL solanki NaCl i przelać (filtrowanie jest opcjonalne) do kolby z nadmiarem (~5 g) kwasu benzoesowego. Mieszać mieszaninę, aby spowodować utworzenie się i wytrącenie benzoesanu DMT. Zwiększyć temperaturę, aż wszystkie ciała stałe ponownie się rozpuszczą, a roztwór stanie się całkowicie przezroczysty. Pozostawić benzoesan DMT do krystalizacji, powoli schładzając kolbę do temperatury zamrażarki. Przefiltrować kryształy, przemywając je heptanem.
Wydajność benzoesanu DMT po krystalizacji powinna wynosić ponad 6,1 g (~79% teoretycznie, metylowany w THF przez 12 godzin). Można go rekrystalizować z gorącego octanu amylu - lub, przy większych stratach, z gorącej wody.
Uwagi:
- Pozwól gazowi obojętnemu powoli przenikać do kolby podczas całej reakcji (łącznie z ogrzewaniem i chłodzeniem), aby utrzymać nadciśnienie i chronić gorące aminy przed tlenem atmosferycznym.
- Aby uniknąć rozkładu, lepiej jest dodać nieco więcej rozpuszczalnika krystalizacyjnego zamiast podgrzewać ekstrakt powyżej 100 ° C.
- Podstawowa woda z etanoloaminą ma zielonkawy odcień w świetle UV 365 nm; octan amylu jest niebieski, wysoka zawartość DMT powoduje jego fluorescencję.
