Po pierwsze, powiem ci, że jeśli chciałbyś zrobić MDMA, potrzebowałbyś źródła safrolu, możesz go zdobyć od firmy chemicznej lub wydestylować z oleju sasafrasowego.
Za pośrednictwem firmy chemicznej nie jest opcją dla 99/100 osób, dlatego powiem ci, jak destylować go z oleju sasafrasowego.
Sam olejek sasafrasowy jest nawet trudny do zdobycia, ale po bardzo, bardzo, bardzo długich poszukiwaniach w końcu go znajdziesz, miejmy nadzieję.
Nie zamierzam ci mówić, gdzie go znaleźć ani jak go znaleźć, po prostu skorzystaj z tej książki tylko wtedy, gdy masz już butelkę oleju sasafrasowego leżącą w pobliżu.
Przejdźmy teraz do destylacji.
Na poniższym obrazku możesz zobaczyć zestaw destylacyjny, nie ma próżni używanej podczas destylacji safrole, to zadziałało dobrze.
Wlej olej sasafrasowy do kolby destylacyjnej i umieść kolbę w płaszczu grzewczym lub innym źródle ciepła.
Poniżej znajduje się butelka olejku sasafrasowego i zestaw destylacyjny, który destyluje olejek sasafrasowy.
Na dole po lewej stronie widać płaszcz grzewczy, który jest również pokryty na górze folią aluminiową, aby zapobiec ucieczce dużej ilości ciepła.
Cała kolumna vigreux jest również wypełniona folią aluminiową na zewnątrz, w przeciwnym razie ciepło nie będzie rozprzestrzeniać się na termometr i głowicę destylacyjną.
Grubsza szklana rurka stojąca na zboczu to chłodnica, zimna woda ICE przepływa przez podwójną szklaną ściankę i przez szklaną spiralę, aby ponownie skroplić odparowany safrol.
Kolumna vigreux jest używana do uzyskania bardziej czystego produktu, a także miło jest tam być, ponieważ podczas destylacji olej będzie bardzo mocno uderzał w kolbę.
Może to nawet przestraszyć po raz pierwszy.
W górnej części głowicy destylacyjnej musi być 230 * C, zaleca się użycie wrzących kamieni w kolbie, aby nieco uspokoić uderzenia.
Nie zamykaj całkowicie zestawu, w przeciwnym razie w środku będzie zbyt duże ciśnienie, jak widać po prawej stronie zdjęcia, jest jeszcze jedna kolba, a na górze tej kolby znajduje się kawałek szkła, który jest wygięty, nazywa się to allonge i ma do niego adapter próżniowy.
Jeśli masz źródło próżni, możesz podłączyć rurkę próżniową do tego kawałka szkła. Teraz działa on jako otwór uwalniający ciśnienie.
Tutaj widać, że temperatura przekroczyła 200 *C.
Tutaj można zobaczyć czysty safrol w kolbie, która się pojawiła, jest to biało-wodny olej.
Z 90 ml oleju sasafrasowego wydestylowano 75 ml safrolu. Po prawej stronie widać smołę i resztę badziewia, które pozostało w kolbie destylacyjnej, te rzeczy nie przeszły, więc najwyraźniej będzie to substancja chemiczna, której temperatura wrzenia przekracza 300 * C.
Za pośrednictwem firmy chemicznej nie jest opcją dla 99/100 osób, dlatego powiem ci, jak destylować go z oleju sasafrasowego.
Sam olejek sasafrasowy jest nawet trudny do zdobycia, ale po bardzo, bardzo, bardzo długich poszukiwaniach w końcu go znajdziesz, miejmy nadzieję.
Nie zamierzam ci mówić, gdzie go znaleźć ani jak go znaleźć, po prostu skorzystaj z tej książki tylko wtedy, gdy masz już butelkę oleju sasafrasowego leżącą w pobliżu.
Przejdźmy teraz do destylacji.
Na poniższym obrazku możesz zobaczyć zestaw destylacyjny, nie ma próżni używanej podczas destylacji safrole, to zadziałało dobrze.
Wlej olej sasafrasowy do kolby destylacyjnej i umieść kolbę w płaszczu grzewczym lub innym źródle ciepła.
Poniżej znajduje się butelka olejku sasafrasowego i zestaw destylacyjny, który destyluje olejek sasafrasowy.
Na dole po lewej stronie widać płaszcz grzewczy, który jest również pokryty na górze folią aluminiową, aby zapobiec ucieczce dużej ilości ciepła.
Cała kolumna vigreux jest również wypełniona folią aluminiową na zewnątrz, w przeciwnym razie ciepło nie będzie rozprzestrzeniać się na termometr i głowicę destylacyjną.
Grubsza szklana rurka stojąca na zboczu to chłodnica, zimna woda ICE przepływa przez podwójną szklaną ściankę i przez szklaną spiralę, aby ponownie skroplić odparowany safrol.
Kolumna vigreux jest używana do uzyskania bardziej czystego produktu, a także miło jest tam być, ponieważ podczas destylacji olej będzie bardzo mocno uderzał w kolbę.
Może to nawet przestraszyć po raz pierwszy.
W górnej części głowicy destylacyjnej musi być 230 * C, zaleca się użycie wrzących kamieni w kolbie, aby nieco uspokoić uderzenia.
Nie zamykaj całkowicie zestawu, w przeciwnym razie w środku będzie zbyt duże ciśnienie, jak widać po prawej stronie zdjęcia, jest jeszcze jedna kolba, a na górze tej kolby znajduje się kawałek szkła, który jest wygięty, nazywa się to allonge i ma do niego adapter próżniowy.
Jeśli masz źródło próżni, możesz podłączyć rurkę próżniową do tego kawałka szkła. Teraz działa on jako otwór uwalniający ciśnienie.
Tutaj widać, że temperatura przekroczyła 200 *C.
Tutaj można zobaczyć czysty safrol w kolbie, która się pojawiła, jest to biało-wodny olej.
Z 90 ml oleju sasafrasowego wydestylowano 75 ml safrolu. Po prawej stronie widać smołę i resztę badziewia, które pozostało w kolbie destylacyjnej, te rzeczy nie przeszły, więc najwyraźniej będzie to substancja chemiczna, której temperatura wrzenia przekracza 300 * C.
Teraz, gdy mamy już czysty safrol, możemy przystąpić do kolejnego kroku. Izomeryzacja safrolu do izosafrolu.
Sam safrol wygląda następująco:
W literaturze można znaleźć wiele sposobów izomeryzacji safrolu (3,4-metylenodioksyallilobenzenu) do izosafrolu (3,4-metylenodioksy-propenylobenzenu). Izomeryzacje, które we wszystkich analizowanych przypadkach są katalityczne, często mają wysokie wydajności, ale różnią się znacznie pod względem łatwości i czasu reakcji. Dostępność i koszty katalizatorów również różnią się w szerokim zakresie.
Reakcja, która jest ogólna dla konwersji prawie wszystkich allilobenzenów (takich jak safrol, apiole, dillapiole i elemicyna) do odpowiadającego im izomeru propenylobenzenu, jest zwykle przeprowadzana przez ogrzewanie allilobenzenu wraz z nieorganicznym katalizatorem lub mieszaniną katalizatorów pod chłodnicą zwrotną, z lub bez użycia rozpuszczalnika. Po zakończeniu reakcji katalizator jest usuwany przez filtrację, rozpuszczalnik jest usuwany pod próżnią, a pozostałość jest destylowana w celu oczyszczenia propenylobenzenu z nieprzereagowanego allilobenzenu i spolimeryzowanego materiału.
21,10 grama KOH zważono.
Naczynie szklane przygotowane do refluksu.
Refluks oznacza, że chłodnica jest umieszczona wewnątrz kolby do góry dnem, a więc jeśli w kolbie znajdują się substancje chemiczne, które mogą łatwo odparować, normalnie odparują i znikną z reakcji po podgrzaniu, aby umożliwić im reakcję.
Jeśli na kolbie umieścimy chłodnicę, odparowane substancje chemiczne ponownie ostygną i opadną z powrotem do kolby reakcyjnej.
Tak w skrócie wygląda zasada refluksu.
Osoba, która przeprowadziła tę syntezę, nazwijmy ją SWIM, wlała 75 ml safrolu do kolby.
Dodał do tego 30 ml 96% etanolu i 21,10 g KOH.
SWIM refluksował to przez 3-4 godziny na łagodnym refluksie 60 * C.
Po dodaniu KOH do mieszaniny safrol+etanol, mieszanina zmieniła kolor na brązowy.
1 minuta 1,5 godziny 4 godziny.
To jest to, co zostało po refluksie, na dnie jest twardy placek KOH.
Ta mieszanina została przefiltrowana, aby pozbyć się stałego KOH. Tak wygląda przesącz.
Tutaj można zobaczyć ciasto KOH na dnie kolby, które pozostało.
Toluen jest wlewany do osadu, który pozostał i wyrzucany przez filtr, aby usunąć z niego cały izosafrol.
Toluen nie miesza się z wodą, ma mniejszą gęstość (0,86 g/ml), więc unosi się na powierzchni wody.
Odcedź warstwę wody i zachowaj warstwę toluenu, dodaj ją do filtratu i destyluj, aby pozbyć się czerwono-brązowego koloru, ale przed destylacją musisz zneutralizować KOH kwasem, SWIM użył H2SO4 rozcieńczonego w wodzie do 50% i sprawdził go papierem pH, aby uzyskać tylko trochę zasadowy.
Oto, co pozostało po destylacji izosafrolu, wydajność wyniosła 80% wagowo. Było to 66 ml.
Sam safrol wygląda następująco:
W literaturze można znaleźć wiele sposobów izomeryzacji safrolu (3,4-metylenodioksyallilobenzenu) do izosafrolu (3,4-metylenodioksy-propenylobenzenu). Izomeryzacje, które we wszystkich analizowanych przypadkach są katalityczne, często mają wysokie wydajności, ale różnią się znacznie pod względem łatwości i czasu reakcji. Dostępność i koszty katalizatorów również różnią się w szerokim zakresie.
Reakcja, która jest ogólna dla konwersji prawie wszystkich allilobenzenów (takich jak safrol, apiole, dillapiole i elemicyna) do odpowiadającego im izomeru propenylobenzenu, jest zwykle przeprowadzana przez ogrzewanie allilobenzenu wraz z nieorganicznym katalizatorem lub mieszaniną katalizatorów pod chłodnicą zwrotną, z lub bez użycia rozpuszczalnika. Po zakończeniu reakcji katalizator jest usuwany przez filtrację, rozpuszczalnik jest usuwany pod próżnią, a pozostałość jest destylowana w celu oczyszczenia propenylobenzenu z nieprzereagowanego allilobenzenu i spolimeryzowanego materiału.
21,10 grama KOH zważono.
Naczynie szklane przygotowane do refluksu.
Refluks oznacza, że chłodnica jest umieszczona wewnątrz kolby do góry dnem, a więc jeśli w kolbie znajdują się substancje chemiczne, które mogą łatwo odparować, normalnie odparują i znikną z reakcji po podgrzaniu, aby umożliwić im reakcję.
Jeśli na kolbie umieścimy chłodnicę, odparowane substancje chemiczne ponownie ostygną i opadną z powrotem do kolby reakcyjnej.
Tak w skrócie wygląda zasada refluksu.
Osoba, która przeprowadziła tę syntezę, nazwijmy ją SWIM, wlała 75 ml safrolu do kolby.
Dodał do tego 30 ml 96% etanolu i 21,10 g KOH.
SWIM refluksował to przez 3-4 godziny na łagodnym refluksie 60 * C.
Po dodaniu KOH do mieszaniny safrol+etanol, mieszanina zmieniła kolor na brązowy.
1 minuta 1,5 godziny 4 godziny.
To jest to, co zostało po refluksie, na dnie jest twardy placek KOH.
Ta mieszanina została przefiltrowana, aby pozbyć się stałego KOH. Tak wygląda przesącz.
Tutaj można zobaczyć ciasto KOH na dnie kolby, które pozostało.
Toluen jest wlewany do osadu, który pozostał i wyrzucany przez filtr, aby usunąć z niego cały izosafrol.
Toluen nie miesza się z wodą, ma mniejszą gęstość (0,86 g/ml), więc unosi się na powierzchni wody.
Odcedź warstwę wody i zachowaj warstwę toluenu, dodaj ją do filtratu i destyluj, aby pozbyć się czerwono-brązowego koloru, ale przed destylacją musisz zneutralizować KOH kwasem, SWIM użył H2SO4 rozcieńczonego w wodzie do 50% i sprawdził go papierem pH, aby uzyskać tylko trochę zasadowy.
Oto, co pozostało po destylacji izosafrolu, wydajność wyniosła 80% wagowo. Było to 66 ml.
Po pierwsze, potrzebny jest DCM (dichlorometan, czyli chlorek metylu) sprzedawany jako środek do usuwania farby i utwardzacz do pędzli.
W kraju, w którym mieszka SWIM, sprzedają tylko środek do usuwania farby ze spoiwem woskowym, który jest do bani, więc odkrył, że utwardzacz do pędzli nie zawiera żadnego spoiwa woskowego, więc wydestylował utwardzacz do pędzli.
Zawiera on: DCM, metanol, rozpuszczalnik-naftę, uwodornioną naftę.
Obydwie nafta mają temperaturę wrzenia powyżej 100 * C, metanol 65 * C i DCM 39-40 * C.
Tak więc, bez vigreux colomn, destylował DCM, który przeszedł z 39*C do 41*C.
Sama mieszanina miała temperaturę 55*C, a temperatura żołądka wynosiła 39*C, a pod koniec 41*C mieszanina zawierała 65% DCM.
Lejek dodawczy służy do wprowadzania DCM do kolby okrągłodennej o pojemności 1 litra.
Cały DCM został dodany do kolby (500 ml) i jest gotowy do ogrzewania, więc SWIM włączył ogrzewanie i rozpoczął destylację DCM.
Odtwardzacz szczotkowy do wrzenia.
Szybko pojawiło się sporo DCM, przynajmniej tyle, by użyć go jako rozpuszczalnika do reakcji epoksydacji.
Aby przeprowadzić reakcję epoksydacji kwasem nadoctowym, izosafrol musi zostać rozpuszczony w rozpuszczalniku, aby zmieszał się z kwasem nadoctowym, można użyć alkoholu, ale ponieważ alkohol łatwo zawiera wodę, nie jest to dobry wybór. Aceton jest również dość często używany, ale SWIM nie chciał go używać, ponieważ po zakończeniu reakcji MDP2P należy oddestylować mieszaninę.
Aceton może tworzyć nadtlenek acetonu z nadtlenkiem wodoru i kwasem (działa jak katalizator). Nadtlenek acetonu jest silnym materiałem wybuchowym, który detonuje pod wpływem ciepła.
Zgadnij więc, co się stanie, jeśli użyjesz trochę za dużo H2O2, a następnie oddestylujesz tę mieszaninę. Nawiasem mówiąc, nadtlenek acetonu to białe kryształy przypominające igły.
W każdym razie, aby zrobić nadkwas należy wykonać następujące czynności:
Wlać:
- 55,8 ml 99-100% lodowatego kwasu octowego
- 55,2 ml nadtlenku wodoru 35%
- 0,66 ml kwasu siarkowego 96%
H2O2 i kwas octowy.
Kwas siarkowy 96% za pomocą pipety 1,00 ml.
Wszystko wymieszać, odstawić na 4 dni i codziennie kilka razy zawirować.
Wszystko razem w kolbie, niech to reaguje przez 4 dni, nie nagrzewa się, tylko bardzo śmierdzi jak kwas octowy. I niech reaguje przez 4 dni, aby osiągnąć równowagę, a następnie można go użyć.
Rozpuścić 33 ml izosafrolu w 51 ml DCM.
Dodaj to powoli do kwasu nadoctowego i pozwól, aby temperatura nie wzrosła powyżej 40 * C.
W tym czasie należy umieścić kolbę na mieszadle magnetycznym w łaźni lodowej.
Po dodaniu wszystkich składników pozwól, aby łaźnia lodowa sama osiągnęła temperaturę pokojową i pozostaw ją na noc do wymieszania, z folią na wierzchu kolby.
Kolor zmieni się z żółtego na pomarańczowy do głębokiej czerwieni, oddestyluj DCM i oddestyluj kwas octowy.
Pozostanie ciemny, gęsty syrop.
Rozpuść ten syrop w 51 ml metanolu i dodaj do niego 250 ml 15% roztworu H2SO4.
Pozostawić do łagodnego wrzenia przez 3 godziny.
Następnie, gdy roztwór osiągnie temperaturę pokojową, odcedź warstwę kwasu i zachowaj ciemną warstwę.
Wlać ciemną warstwę do 125 ml wody i ponownie wyekstrahować syrop.
Następnie przemyj go 125 ml 5% roztworu NaOH, to ostatnie przemywanie jest trudne do zobaczenia, więc użyj latarki, aby zobaczyć, gdzie oddzielają się fazy.
Teraz wsypać 5 g MgSO4 (sól epsomsalt), który jest całkowicie suchy, suszony w piecu w temperaturze 300 *C przez 4 godziny.
Ponownie odfiltrować MgSO4 i przemyć MgSO4 DCM.
Oddestylować otrzymaną ciecz, to jest czysty keton.
Oto zdjęcia:
Tutaj widać 51 ml dichlorometanu zmieszanego z 33 ml safrolu, nie miesza się, gdy po prostu wylewa się na siebie, SWIM zassał mieszaninę pipetą i wdmuchnął ją z powrotem do reszty cieczy, aby ją wymieszać, aż została dobrze wymieszana, była dość łatwa do wymieszania.
Tutaj widać łaźnię lodową z wymieszanym izosafrolem i DCM, do której powoli dodawany jest kwas nadoctowy.
Jak widać, znajduje się on w łaźni lodowej, jak wspomniano powyżej, aby zapobiec zbytniemu nagrzaniu się cieczy i doprowadzeniu do wrzenia.
Chociaż temperatura nie powinna przekraczać 40 * C, DCM jest używany jako rozpuszczalnik, więc nie musisz się martwić o nadtlenki materiałów wybuchowych (ponieważ musisz destylować tę mieszaninę), gdy używasz acetonu, upewnij się, że nie dodajesz zbyt dużo H2O2, ponieważ jeśli nie wszystko zostanie zużyte przez kwas, utleni rozpuszczalnik, jeśli jest nadtlenkowy (taki jak eter i aceton).
Poniżej możesz zobaczyć zmianę koloru, pierwsze zdjęcie jest po dodaniu wszystkiego, drugie po godzinie, trzecie po 2 godzinach i tak dalej, na trzecim jest przykryte folią Al i pozostawione do wymieszania na 16 godzin.
Jak widać, kolor zmienia się z przezroczystego na żółty, pomarańczowy, czerwony do ciemnoczerwonego.
Teraz minęło 16 godzin.
Nadszedł czas na oddestylowanie DCM.
SWIM przelał więc swoją mieszaninę do innej kolby okrągłodennej i przygotował ją do destylacji, patrz poniżej.
Kolor przypomina sok pomarańczowy, w niektórych syntezach mówi się, że jest ciemnoczerwony.
Cóż, tak właśnie stało się w reakcji epoksydacji:
Kiedy tworzy się nadkwas, dzieje się to ogólnie:
Teraz nadszedł czas, aby pozbyć się kwasu, co odbywa się poprzez dodanie roztworu NaOH SWIM użył około 3 g NaOH w 150 ml wody i użył go w całości do zneutralizowania kwasu nadoctowego, który wytworzył. Poniżej można zobaczyć zdjęcia płukania eterem po zneutralizowaniu, zostało to zrobione dwukrotnie.
Warstwy są dość słabo widoczne, chociaż widać górną warstwę, która jest nieco ciemniejsza niż druga warstwa, eter będzie unosił się na wierzchu, ponieważ jego gęstość jest znacznie niższa niż wody.
Tutaj jest to oddzielone przez lejek rozdzielający, tutaj znowu nie jest to dobrze widoczne, ale warstwa znajduje się pod napisem 250 ml na niebiesko na górze lejka, a nie tam, gdzie duża część przechodzi w mniejszą część.
Oto zbliżenie warstwy eteru (która zawiera glikol izosafrolowy) i warstwy wody z octanem sodu.
Kwas nadoctowy jest neutralizowany za pomocą NaOH, więc tworzy wodę i octan sodu.
Tak czy inaczej, warstwy na dnie można się pozbyć, ale SWIM przemył ją ponownie eterem i połączył tę warstwę eteru z poprzednią warstwą eteru, tą, która jest na górze na powyższym obrazku.
Eter jest destylowany w temperaturze 39*C, a w kolbie znajduje się czysty glikol izosafrolowy. Należy go przekształcić w MDP2P, mechanizm reakcji można zobaczyć poniżej.
Musisz wlać tyle metanolu razem z glikolem izosafrolowym, ile użyłeś rozpuszczalnika do izosafrolu.
W przypadku SWIM było to 51 ml, więc teraz używa 51 ml metanolu do rozpuszczenia glikolu izosafrolowego i dodaje do niego 255 ml (5 razy więcej niż metanolu) 15% H2SO4.
Jeśli weźmiemy 99% kwas siarkowy, który jest najczęściej kupowany jako środek do czyszczenia kanalizacji, można również kupić kwas akumulatorowy. Jest to 37,5% kwas siarkowy, rozcieńcz go 2,5 razy wodą, aby uzyskać 15%, ale jeśli nie mogłeś tego rozgryźć, nie dotarłeś tak daleko z syntezą, chociaż i tak powinieneś przeczytać cały ten artykuł przed rozpoczęciem.
Jeśli używasz 99%, musisz rozcieńczyć go 6,6 razy.
Używając 96% (również dość powszechne zamiast 99% jako środka do czyszczenia kanalizacji), należy rozcieńczyć 6,4 razy.
Gęstość H2SO4 po stężeniu wynosi 1,84 g/ml, więc potrzeba 1,84 g z 6,4 razy większą ilością wody.
1,84 g*6,4 g = 11,78 g wody. 11,78 g/0,998 g/ml = 11,80 ml wody.
1,84 g = 1 ml
Zatem na każdy mililitr H2SO4 potrzeba 11,80 ml wody.
Potrzeba 255 ml kwasu siarkowego, 255/11,80 ml = 21,61
((19,92*11,80)/0,998)= 234,53 ml = 234,06 g
((19,92* 1,84)/1,84) = 19,91 ml = 36,63 g
234,06 g / 36,63 g = 6,4 razy więcej.
Tak to wygląda po prostu, nie z lampą pod spodem, przy okazji to tylko pierwsze mycie. Następne płukanie zostanie dodane do tego, a następnie eter zostanie oddestylowany i pozostanie czysty glikol izosafrolowy, a następnie należy dodać metanol i kwas siarkowy (wymieszać kwas siarkowy z wodą).
Refluksuj tę mieszaninę przez 3 godziny i nie dłużej, wydajność spadnie, teraz masz surowy MDP2P.
Teraz pozwól mu ostygnąć do temperatury pokojowej, teraz odlej jak najwięcej wody i wlej nową świeżą wodę, tak aby kolba była wypełniona do połowy lub 2/3 i dobrze wymieszaj, a następnie pozwól warstwom oddzielić się i zdekantuj wodę.
Zrób to 4 razy, powinno to wystarczyć do usunięcia ostatnich śladów kwasu siarkowego pozostałego w oleju.
Teraz, po raz ostatni dodając wodę, zdekantuj wodę i przymocuj głowicę destylacyjną itp. do kolby i rozpocznij destylację MDP2P.
Z innej syntezy, którą przeczytałem, MDP2P pojawia się jako żółty do brązowego oleju w temperaturze 115-170 * C z próżnią aspiratora, a następnie redestylacja daje żółty olej (MDP2P) w temperaturze 140-150 * C.
W SWIM MDP2P pojawił się w 158 ° C z próżnią, SWIM zebrał 15 g MDP2P, co stanowi wydajność +/- 45%, który miał żółto-złoty kolor, a gdy był trzymany w świetle słonecznym, miał zielonkawy wygląd z niektórych stron, w zależności od tego, jak się na niego patrzy.
Inną metodą zbierania MDP2P byłoby (a także sprawdzenie, czy jest to prawdziwy MDP2P) za pomocą wodorosiarczynu sodu.
Można zrobić nasycony roztwór wodorosiarczynu sodu i wrzucić do niego trochę tego, co powinno być MDP2P, a jeśli utworzy się prekursor, jest to keton i najprawdopodobniej MDP2P, ponieważ jest to po prostu keton.
Jest dość dobrze znanym faktem, że wodorosiarczyn sodu doda się do grupy karbonylowej ketonu, tworząc krystaliczny produkt addycji. Jeśli macierzysty keton ma wystarczająco dużą masę cząsteczkową, produkt będzie nierozpuszczalny w wodzie. Keton macierzysty można następnie odzyskać w późniejszym czasie poprzez rozkład za pomocą wodorotlenku sodu. Jest to podwójnie dobra sztuczka, ponieważ daje nam doskonały sposób na uzyskanie czystego ketonu z nieczystej matrycy reakcyjnej, a także pozwala na długotrwałe przechowywanie niestabilnego ketonu przed jego użyciem.
Nie *eliminuje* to potrzeby właściwej (próżniowej) destylacji ketonu, ale sprawia, że taki proces jest znacznie przyjemniejszy, ponieważ podczas odzyskiwania z wodorosiarczynu będzie mało smoły i / lub spolimeryzowanego badziewia. Oznacza to znacznie rzadsze czyszczenie tych cennych kolb i, być może, wyższą wydajność. Dodawanie wodorosiarczynu jest dość ogólnym procesem i można go dostosować do różnych ketonów (zachowując proporcje molowe), jednak będą pewne ketony, które albo nie będą reagować, albo będą reagować w niewielkim stopniu (głównie te, w których występuje znaczna przeszkoda steryczna dla węgla karbonylowego). W przypadkach, w których węgiel karbonylowy znajduje się na alifatycznym łańcuchu bocznym innej funkcyjnej struktury pierścieniowej, przeszkoda steryczna jest niewielka, a zatem reakcja przebiega szybko i prawie ilościowo. Wreszcie, istnieje ograniczenie, że keton (lub zawiesina zawierająca keton) musi być w miarę wolny od kwaśnych lub zasadowych zanieczyszczeń, ponieważ będą one przeszkadzać w tworzeniu się produktu addycji.
1) Przygotowanie odczynnika wodorosiarczynu
(Odczynnik musi być przygotowany tuż przed użyciem, gdyż pozostawiony sam sobie ulegnie autooksydacji w ciągu kilku godzin).
Dodać 52 g wodorosiarczynu sodu (NaHSO3, .5 mola) do około 90 ml wody destylowanej w temperaturze pokojowej, energicznie mieszając (można użyć nieco więcej wody, aby całość znalazła się w roztworze). Dodaj objętość skażonego alkoholu wynoszącą około 70% objętości roztworu (tj. - jeśli masz 100 ml roztworu, dodaj 70 ml alkoholu), a następnie dodaj więcej wody, aby tylko rozpuścić osad (~ 60 ml).
2) Reakcja z ketonem
Powoli wlej 25 moli ketonu(*) do zlewki zawierającej roztwór wodorosiarczynu, energicznie mieszając magnetycznie. Stosunek molowy 2:1 gwarantuje, że cały keton zostanie przekształcony. Pozostawić na mieszadle na kolejne 30-45 minut, a następnie przefiltrować na próżniowym lejku Buchnera. Przemyć kryształy 20-50 ml denaturatu. Wysuszyć w suszarce próżniowej lub na otwartej tacy, a następnie przechowywać w zakorkowanej szklanej butelce do czasu użycia.
(*) W przypadku dodawania zanieczyszczonej matrycy reakcyjnej należy dodać tyle roztworu, ile powinno zawierać 25 moli ketonu.
3) Odzyskiwanie ketonu
Dodaj ~,25 mola produktu addycji wodorosiarczynu do rozdzielacza, a następnie powoli wlej 105 ml 10% roztworu wodorotlenku sodu (w/w). Oddzielić warstwę wodną (która może znajdować się na górze lub na dole w zależności od ketonu), nasycić solą (NaCl) i ekstrahować 50 ml eteru (toluenu lub benzenu, jeśli keton ma wystarczająco wysoką bp). Połączyć ekstrakt z warstwą ketonu i usunąć keton przez destylację (skroplić i użyć ponownie!). Destylować pozostałości ketonu, najlepiej pod próżnią (jeśli robisz to, co myślę, że robisz), aby uzyskać do 90%, oczywiście w zależności od czystości wyjściowego ketonu.
Refs to chase: A. Vogel, "Praktyczna chemia organiczna".
Teraz mamy MDP2P, jeśli chcemy przechowywać go w zamrażarce, stanie się bardzo lepką cieczą i będzie można go przechowywać przez DŁUGI czas.
Teraz zostanie nakreślony sposób, w jaki MDP2P można zsyntetyzować za pomocą utleniania wackera i p-benzochinonu a la Methylman.
Aby przekształcić safrol w MDP2P, należy wykonać następujące czynności:
- Destylowany olej sasafrasowy, aby uzyskać safrol 18 ml
- 40 ml MeOH
- 0,2 g PdCl2
- 5 ml dH2O
- 15 g p-benzochinonu
Najpierw pozwól wszystkim chemikaliom mieszać się przez godzinę, z wyjątkiem safrolu, safrol należy dodać później, po dokładnym wymieszaniu wszystkiego przez godzinę.
Następnie zacznij wkraplać safrol, powinno to zająć co najmniej godzinę, gdy kroplenie osiągnie 80%, następnie zacznij powoli podgrzewać, a po dodaniu wszystkiego rozpocznij refluks przez 8 godzin.
Po upływie 8 godzin przerzucić całą mieszaninę reakcyjną przez filtr Buchnera, aby odfiltrować wszelkie pozostałości, takie jak hydrochinon (produkt degradacji 1,4-benzochinonu) i PdCl2 (nie próbuj tego odzyskać, nie warto).
Po filtracji dodać 150 ml 10% HCl, aby zhydrolizować reakcję do MDP2P, mieszać przez 15 minut, a następnie ekstrahować 3 razy 100 ml DCM, 50 ml i 25 ml DCM.
Połączyć ekstrakty i przemyć je 2 razy 50 ml nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu, a następnie 2 razy 50 ml nasyconego roztworu NaCl.
Następnie przemyć ekstrakty, które teraz zmieniły kolor na nieco bardziej zielonkawy/żółty, 5-10% roztworem NaOH i zrobić to 3 razy z objętością 100 ml na przemywanie, teraz wysuszyć keton po odsączeniu roztworu NaOH za pomocą MgSO4 lub Na2SO4 (bezwodnego).
A po wysuszeniu oddestylować rotavap z DCM i pozostać z zanieczyszczonym MDP2P. Należy go poddać destylacji, czego kilka zdjęć znajduje się poniżej:
To jest kolor MDP2P.
Słyszałem, że pachnie jak kwiaty, ale nie sądzę, żeby tak było, nawet nie pachnie ładnie, nie śmierdzi, ale cóż, trochę jak safrol, ale potem trochę bardziej jak kwiaty, potem safrol, ale nie do końca jak kwiaty, no cóż, powąchaj to, kiedy to zrobiłeś, i wiesz.
Ma zielonkawy odcień.
To jest konfiguracja redukcji, ale to samo dotyczy utleniania wacker, ponieważ po prawej stronie znajduje się safrol, a po lewej skraplacz do refluksu i górne mieszadło pośrodku, płaszcz grzewczy również pośrodku, a z tyłu wiadro z 10 litrami wody chłodzącej.
Po oddestylowaniu MDP2P otrzymamy około 8 ml MDP2P na 15 ml.
SWIM uzyskał 8 ml po raz pierwszy wykonując tę reakcję, ale wydajność prawdopodobnie wzrośnie wraz z większym doświadczeniem.
- Destylowany olej sasafrasowy, aby uzyskać safrol 18 ml
- 40 ml MeOH
- 0,2 g PdCl2
- 5 ml dH2O
- 15 g p-benzochinonu
Najpierw pozwól wszystkim chemikaliom mieszać się przez godzinę, z wyjątkiem safrolu, safrol należy dodać później, po dokładnym wymieszaniu wszystkiego przez godzinę.
Następnie zacznij wkraplać safrol, powinno to zająć co najmniej godzinę, gdy kroplenie osiągnie 80%, następnie zacznij powoli podgrzewać, a po dodaniu wszystkiego rozpocznij refluks przez 8 godzin.
Po upływie 8 godzin przerzucić całą mieszaninę reakcyjną przez filtr Buchnera, aby odfiltrować wszelkie pozostałości, takie jak hydrochinon (produkt degradacji 1,4-benzochinonu) i PdCl2 (nie próbuj tego odzyskać, nie warto).
Po filtracji dodać 150 ml 10% HCl, aby zhydrolizować reakcję do MDP2P, mieszać przez 15 minut, a następnie ekstrahować 3 razy 100 ml DCM, 50 ml i 25 ml DCM.
Połączyć ekstrakty i przemyć je 2 razy 50 ml nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu, a następnie 2 razy 50 ml nasyconego roztworu NaCl.
Następnie przemyć ekstrakty, które teraz zmieniły kolor na nieco bardziej zielonkawy/żółty, 5-10% roztworem NaOH i zrobić to 3 razy z objętością 100 ml na przemywanie, teraz wysuszyć keton po odsączeniu roztworu NaOH za pomocą MgSO4 lub Na2SO4 (bezwodnego).
A po wysuszeniu oddestylować rotavap z DCM i pozostać z zanieczyszczonym MDP2P. Należy go poddać destylacji, czego kilka zdjęć znajduje się poniżej:
To jest kolor MDP2P.
Słyszałem, że pachnie jak kwiaty, ale nie sądzę, żeby tak było, nawet nie pachnie ładnie, nie śmierdzi, ale cóż, trochę jak safrol, ale potem trochę bardziej jak kwiaty, potem safrol, ale nie do końca jak kwiaty, no cóż, powąchaj to, kiedy to zrobiłeś, i wiesz.
Ma zielonkawy odcień.
To jest konfiguracja redukcji, ale to samo dotyczy utleniania wacker, ponieważ po prawej stronie znajduje się safrol, a po lewej skraplacz do refluksu i górne mieszadło pośrodku, płaszcz grzewczy również pośrodku, a z tyłu wiadro z 10 litrami wody chłodzącej.
Po oddestylowaniu MDP2P otrzymamy około 8 ml MDP2P na 15 ml.
SWIM uzyskał 8 ml po raz pierwszy wykonując tę reakcję, ale wydajność prawdopodobnie wzrośnie wraz z większym doświadczeniem.
Najpierw 4 ml MDP2P zredukowano w kolbie okrągłodennej o pojemności 500 ml z 8 g folii aluminiowej, którą wcześniej umieszczono w młynku do ziaren kawy i zastosowano mieszanie napowietrzne itp. dokładnie tak, jak na powyższym obrazku.
Użyto wystarczającej ilości MeOH, aby przykryć Al, a 60 mg HgCl2 rozpuszczono w 20 ml MeOH i dodano od razu do reakcji przez lejek wkraplający, po czym po 15-20 minutach rozpoczęła się amalgamacja, pojawiły się małe pęcherzyki, a następnie większe, Jest to punkt, w którym należy dodać MDP2P, ale ponieważ MDP2P, JEŚLI go zredukujesz, ponieważ da tylko MDA (w warunkach kwaśnych), chcemy MDMA, więc dodajemy nitrometan (który zostanie zredukowany do metyloaminy in situ), a to tworzy iminę, która następnie zostanie zredukowana do MDMA.
Jest to PODSTAWOWA redukcja Al/Hg (aminowanie redukcyjne), podczas redukcji nitropropenu lub styrenu stosuje się kwaśną redukcję Al/Hg z dodatkiem np. lodowatego kwasu octowego.
Metyloamina jest zasadowa, co sprawia, że reakcja jest zasadowa.
Redukcja przebiega, upewnij się, że dodajesz MDP2P + MeNO2 w jednej kropli na sekundę, jeśli wrzucisz wszystko na raz, otrzymasz bardzo energiczną reakcję i zostaniesz zalany wrzącym MeOH i rtęcią itp.
Użyj więc 4 ml MDP2P i 3,3 ml MeNO2 i 8 ml MeOH w lejku wkraplacza.
Spójrz na pianę, tak ciężka jest reakcja, tutaj Al rozpuszcza się w MeOH, z powodu HgCl2, podczas gdy to robi, redukuje iminę N-metylo-MDP2P do MDMA.
Gdy reakcja ponownie ostygnie, dodaj MDP2P + MeNO2 szybciej, jeśli zabraknie MDP2P + MeNO2, a następnie rozpocznij ogrzewanie i refluks, aż osiągniesz 3 godziny.
Po 3 godzinach dodaj roztwór NaOH (stężony) i to jest dla Al, który się nie rozpuścił, więc który pozostał w kolbie, to również się nagrzeje i sprawi, że MeOH się zagotuje, w każdym razie nie dodawaj NaOH zbyt szybko, ponieważ wtedy będzie się również pienić, a następnie może również wydostać się ze skraplacza.
Tak więc, po dodaniu NaOH, pozwól mu mieszać przez 1 godzinę, aby upewnić się, że wszystko się rozpuści.
Teraz będziesz miał 2 warstwy: dolną warstwę z Al(OH)3 i prawdopodobnie czarną oraz pomarańczową/żółtą/czerwoną warstwę wodną, tę warstwę chcesz odfiltrować z Al(OH)3 w buchnerze (należy ją odkurzyć), a następnie będziesz miał coś takiego:
Filtr, być może trzeba będzie zrobić filtrację częściowo, ponieważ filtr zapcha się dość mocno i nawet przy silnej próżni nie da się go już przepuścić.
W każdym razie najpierw odparuj MeOH z reakcji, a następnie wyekstrahuj pozostałą ciecz za pomocą DCM 3 razy (lub dowolnego innego niepolarnego rozpuszczalnika), SWIM po prostu uwielbia DCM, ponieważ i tak bardzo szybko odparowuje.
Następnie odparuj DCM, a następnie wykonaj a/b lub destyluj wolną bazę MDMA, SWIM zwykle preferuje destylację, ale do tego zadania potrzebna jest pompa próżniowa, która może ciągnąć poniżej 10 mbar, w przeciwnym razie olej MDMA ulegnie rozkładowi, więc aspirator nie wystarczy.
Użyj ekstrakcji kwasowo-zasadowej, jeśli nie wiesz, co to jest, nie powinieneś robić tej syntezy.
Krótko mówiąc, olej MDMA może być olejem lub solą, sól jest rozpuszczalna w wodzie, a olej nie.
Wykorzystujesz to, zaraz po reakcji, gdy olej znajduje się w DCM, przemyj DCM wodą i roztworem NaCl i roztworem NaHCO3, to usuwa wszystkie bzdury, które rozpuszczają się w wodzie.
Następnie dodaj H2SO4 do oleju po odparowaniu DCM (ponieważ wtedy zobaczysz, ile masz nieczystej wolnej zasady MDMA), następnie dodaj dwa razy więcej molowego roztworu H2SO4, np. 5%-15% roztwór, a następnie dodaj DCM i możesz wyodrębnić wszystkie bzdury, które rozpuszczają się w niepolarnych rozpuszczalnikach jeszcze raz tutaj, możesz również użyć chloroformu lub toluenu itp.
Teraz dodaj NaOH do warstwy wody i zrób to z NIE stężonym roztworem NaOH.
Po dodaniu odrobiny roztworu NaOH zobaczysz białą substancję, która w rzeczywistości jest wolną bazą MDMA, która, jeśli ją pozostawisz, osadzi się na warstwie oleju na wierzchu wody, ale po prostu zrób to i wstrząsaj, aż białe zmętnienie utrzyma się (oznacza to, że już nie zniknie), a następnie dodaj DCM i dodaj więcej, i wstrząsaj za każdym razem po każdym dodaniu 1-3 ml, a następnie, gdy nie powstanie już białe zmętnienie, dodaj resztę roztworu NaOH na raz, aż pH = 12-14.
Następnie odcedź DCM, zachowaj go i ekstrahuj teraz zasadową wodną mieszaninę 2 razy więcej DCM i połącz, odparuj DCM i masz czystą wolną bazę MDMA.
Użyto wystarczającej ilości MeOH, aby przykryć Al, a 60 mg HgCl2 rozpuszczono w 20 ml MeOH i dodano od razu do reakcji przez lejek wkraplający, po czym po 15-20 minutach rozpoczęła się amalgamacja, pojawiły się małe pęcherzyki, a następnie większe, Jest to punkt, w którym należy dodać MDP2P, ale ponieważ MDP2P, JEŚLI go zredukujesz, ponieważ da tylko MDA (w warunkach kwaśnych), chcemy MDMA, więc dodajemy nitrometan (który zostanie zredukowany do metyloaminy in situ), a to tworzy iminę, która następnie zostanie zredukowana do MDMA.
Jest to PODSTAWOWA redukcja Al/Hg (aminowanie redukcyjne), podczas redukcji nitropropenu lub styrenu stosuje się kwaśną redukcję Al/Hg z dodatkiem np. lodowatego kwasu octowego.
Metyloamina jest zasadowa, co sprawia, że reakcja jest zasadowa.
Redukcja przebiega, upewnij się, że dodajesz MDP2P + MeNO2 w jednej kropli na sekundę, jeśli wrzucisz wszystko na raz, otrzymasz bardzo energiczną reakcję i zostaniesz zalany wrzącym MeOH i rtęcią itp.
Użyj więc 4 ml MDP2P i 3,3 ml MeNO2 i 8 ml MeOH w lejku wkraplacza.
Spójrz na pianę, tak ciężka jest reakcja, tutaj Al rozpuszcza się w MeOH, z powodu HgCl2, podczas gdy to robi, redukuje iminę N-metylo-MDP2P do MDMA.
Gdy reakcja ponownie ostygnie, dodaj MDP2P + MeNO2 szybciej, jeśli zabraknie MDP2P + MeNO2, a następnie rozpocznij ogrzewanie i refluks, aż osiągniesz 3 godziny.
Po 3 godzinach dodaj roztwór NaOH (stężony) i to jest dla Al, który się nie rozpuścił, więc który pozostał w kolbie, to również się nagrzeje i sprawi, że MeOH się zagotuje, w każdym razie nie dodawaj NaOH zbyt szybko, ponieważ wtedy będzie się również pienić, a następnie może również wydostać się ze skraplacza.
Tak więc, po dodaniu NaOH, pozwól mu mieszać przez 1 godzinę, aby upewnić się, że wszystko się rozpuści.
Teraz będziesz miał 2 warstwy: dolną warstwę z Al(OH)3 i prawdopodobnie czarną oraz pomarańczową/żółtą/czerwoną warstwę wodną, tę warstwę chcesz odfiltrować z Al(OH)3 w buchnerze (należy ją odkurzyć), a następnie będziesz miał coś takiego:
Filtr, być może trzeba będzie zrobić filtrację częściowo, ponieważ filtr zapcha się dość mocno i nawet przy silnej próżni nie da się go już przepuścić.
W każdym razie najpierw odparuj MeOH z reakcji, a następnie wyekstrahuj pozostałą ciecz za pomocą DCM 3 razy (lub dowolnego innego niepolarnego rozpuszczalnika), SWIM po prostu uwielbia DCM, ponieważ i tak bardzo szybko odparowuje.
Następnie odparuj DCM, a następnie wykonaj a/b lub destyluj wolną bazę MDMA, SWIM zwykle preferuje destylację, ale do tego zadania potrzebna jest pompa próżniowa, która może ciągnąć poniżej 10 mbar, w przeciwnym razie olej MDMA ulegnie rozkładowi, więc aspirator nie wystarczy.
Użyj ekstrakcji kwasowo-zasadowej, jeśli nie wiesz, co to jest, nie powinieneś robić tej syntezy.
Krótko mówiąc, olej MDMA może być olejem lub solą, sól jest rozpuszczalna w wodzie, a olej nie.
Wykorzystujesz to, zaraz po reakcji, gdy olej znajduje się w DCM, przemyj DCM wodą i roztworem NaCl i roztworem NaHCO3, to usuwa wszystkie bzdury, które rozpuszczają się w wodzie.
Następnie dodaj H2SO4 do oleju po odparowaniu DCM (ponieważ wtedy zobaczysz, ile masz nieczystej wolnej zasady MDMA), następnie dodaj dwa razy więcej molowego roztworu H2SO4, np. 5%-15% roztwór, a następnie dodaj DCM i możesz wyodrębnić wszystkie bzdury, które rozpuszczają się w niepolarnych rozpuszczalnikach jeszcze raz tutaj, możesz również użyć chloroformu lub toluenu itp.
Teraz dodaj NaOH do warstwy wody i zrób to z NIE stężonym roztworem NaOH.
Po dodaniu odrobiny roztworu NaOH zobaczysz białą substancję, która w rzeczywistości jest wolną bazą MDMA, która, jeśli ją pozostawisz, osadzi się na warstwie oleju na wierzchu wody, ale po prostu zrób to i wstrząsaj, aż białe zmętnienie utrzyma się (oznacza to, że już nie zniknie), a następnie dodaj DCM i dodaj więcej, i wstrząsaj za każdym razem po każdym dodaniu 1-3 ml, a następnie, gdy nie powstanie już białe zmętnienie, dodaj resztę roztworu NaOH na raz, aż pH = 12-14.
Następnie odcedź DCM, zachowaj go i ekstrahuj teraz zasadową wodną mieszaninę 2 razy więcej DCM i połącz, odparuj DCM i masz czystą wolną bazę MDMA.
4,0 ml MDP2P daje tą metodą 3,0 ml dokładnej wolnej bazy MDMA, co wymaga 1,95 ml 29% roztworu HCl lub 0,566 g HCl, oblicz własną ilość dla posiadanego stężenia.
Wystarczy dodać roztwór HCl, podczas gdy wolna baza jest rozpuszczona w toluenie (suchym).
Teraz na dnie małego RBF pojawi się niewielka warstwa wodna, teraz umieść pułapkę dean&stark na górze RBF lub po prostu podłącz ją do zestawu destylacyjnego, chodzi o to, aby oddestylować wodę, pułapka dean&stark rozbija azeotrop.stark przerywa azeotrop, który normalnie tworzy się z wodą, a tym samym usuwa wodę, w każdym razie, gdy woda wyparuje, sól HCl MDMA osadzi się jako brązowa pasta lub bardzo lepka warstwa na dnie, następnie po odparowaniu całej wody i części toluenu dodajemy podwójną objętość acetonu, więc na 3,0 ml wolnej bazy MDMA używamy 10 ml toluenu i 30 ml acetonu (bezwodnego), który wysysa wodę, która wciąż tam jest, a następnie pasta zamieni się w ładne białe kryształy (aceton również pochłania trochę bzdur).
Teraz włóż do zamrażarki na noc lub kilka godzin i przefiltruj, a następnie przemyj acetonem (bezwodnym i zimnym).
Kilka zdjęć:
Tadaa 3000 mg MDMA.HCl
Wystarczy dodać roztwór HCl, podczas gdy wolna baza jest rozpuszczona w toluenie (suchym).
Teraz na dnie małego RBF pojawi się niewielka warstwa wodna, teraz umieść pułapkę dean&stark na górze RBF lub po prostu podłącz ją do zestawu destylacyjnego, chodzi o to, aby oddestylować wodę, pułapka dean&stark rozbija azeotrop.stark przerywa azeotrop, który normalnie tworzy się z wodą, a tym samym usuwa wodę, w każdym razie, gdy woda wyparuje, sól HCl MDMA osadzi się jako brązowa pasta lub bardzo lepka warstwa na dnie, następnie po odparowaniu całej wody i części toluenu dodajemy podwójną objętość acetonu, więc na 3,0 ml wolnej bazy MDMA używamy 10 ml toluenu i 30 ml acetonu (bezwodnego), który wysysa wodę, która wciąż tam jest, a następnie pasta zamieni się w ładne białe kryształy (aceton również pochłania trochę bzdur).
Teraz włóż do zamrażarki na noc lub kilka godzin i przefiltruj, a następnie przemyj acetonem (bezwodnym i zimnym).
Kilka zdjęć:
Tadaa 3000 mg MDMA.HCl
Last edited by a moderator:
