synth z tego linku, zaczerpnięty z vespiary. oto kolejny przydatny link, którego nie chce mi się kopiować. wybacz moje lenistwo ^^;
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Uwagi na temat syntezy chloroefedryny i jej redukcji
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
From Noggle, et al. (NARCOSWINE ALERT!) Anal-Chem, 58(8):1643, 1986:
General Method for the Preparation of the 1-Phenyl-1-chloro-2-(methylamino)
propanów (I). Roztwór chlorowodorku efedryny lub pseudoefedryny
chlorowodorku efedryny lub pseudoefedryny (1,65 g, 10 mol) i chlorku tionylu (10 mL) w chloroformie
(200 mL) mieszano pod chłodnicą zwrotną przez 3 h. Roztwór reakcyjny następnie schłodzono do temperatury pokojowej.
schłodzono do temperatury pokojowej, a objętość rozpuszczalnika zmniejszono do około
50 ml. Dodanie bezwodnego eteru (200 mL), a następnie chłodzenie (zamrażarka)
spowodowało krystalizację (I) HCl.
Ogólna metoda przygotowania metamfetamin. Mieszanina
(I) HCl (500 mg, 2,3 mmol), trójwodzianu octanu sodu (1,22 g, 8,9 mmol),
i 5% Pd-BaSO4 (250 mg) w lodowatym kwasie octowym (95 ml) i wodzie (50 ml) była
wytrząsano w atmosferze wodoru (początkowe psi 40-45) w aparacie Parr
przez 30-60 min. Po ustaniu absorpcji wodoru, katalizator
usunięto przez filtrację i przemyto wodą (50 ml). Połączony
filtrat i popłuczyny wodne odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem
a pozostały olej rozpuszczono w wodzie (50 ml) i zakwaszono
stężonym HCl (pH 1). Kwaśny roztwór wodny przemyto
chloroformem (2 x 50 mL), a następnie zasadowym (pH 12) 10% NaOH. Zasadowy
aq ekstrahowano chloroformem (3 x 75 ml), a połączone ekstrakty przemyto wodą (3 x 50 ml).
ekstrakty przemyto wodą (100 mL) i wysuszono nad MgSO4. Odparowanie
CHCl3 pod zmniejszonym ciśnieniem dało produkt w postaci wolnej zasady.
Zasadę przekształcono w sól HCl w eterycznym HCl, a sól
rekrystalizowano z etanolu i eteru, otrzymując ziarniste białe ciało stałe.
I nie tylko jest ostrzeżenie o narkotykach, ale możesz zagrać w "znajdź literówki!".
literówki!" Celowo zostawiłem tam kilka łatwych, aby zmusić cię do myślenia
czy to "5 ml" powinno naprawdę brzmieć "50 ml", czy cokolwiek innego.
[Uwaga: próbowałem poprawić to, co mogłem znaleźć... jeśli zauważysz literówkę, przepraszam].
--
Lamont Granquist (lamontg at u dot washington dot edu)
ICBM: 47 39'23 "N 122 18'19 "W
"Wszystko pochodzi stąd, smród i niebezpieczeństwo." - Frodo (z Perl5/toke.c)
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Tetrahedron: Assymmetry 9 1661-1671 (1998)
Chlorowanie efedryny i fenylopropanolaminy
Chlorowodorek 1-chloro-1-fenylo-2-aminopropanu
Do 1 grama (6,61 mmol) norefedryny dodano 1,43 ml (19,8 mmol) chlorku tionylu
dodano 1,43 ml (19,8 mmol) chlorku tionylu. Po mieszaniu przez 5 godzin w temperaturze pokojowej nadmiar chlorku tionylu
usunięto pod próżnią. Otrzymane białe ciało stałe przemyto acetonem,
przefiltrowano i rekrystalizowano z MeOH otrzymując 0,76 g (74%)
chlorowodorku 1-chloro-1-fenylo-2-aminopropanu, mp 205-207°C.
Chlorowodorek 1-chloro-1-fenylo-2-(N-metylo)aminopropanu (chloroefedryna)
Zastosowano tę samą ogólną procedurę, co powyżej, używając 3,0 g (18,1 mmol)
efedryny i 3,9 ml (54,3 mmol) chlorku tionylu, otrzymując 3,7 g (94%)
chloroefedryny, mp 198-200°C.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Synteza metamfetaminy z pochodnych efedryny została najwyraźniej po raz pierwszy
dokonana przez Schmidta w 1914 roku. Schmidt, Arch. Pharm., 252, 89, 120 (1914).
Schmidt przygotował 1-fenylo-1-bromo-2-metyloaminopropan (bromoefedrynę lub
bromoefedryna) i zredukował go do dezoksyefedryny za pomocą cynku-miedzi i kwasu chlorowodorowego.
kwasem solnym. Jego wydajność, jak podał później jego uczeń Emde, wynosiła 10%.
Emde przygotował 1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropan (chloroefedrynę lub
chloropseudoefedryna) i katalitycznie uwodornił zarówno związek chloru
i związek bromu do dezoksyefedryny. Gero dalej badał te
reakcje i odkrył, że Al-Pd (palladyzowane aluminium) daje 44% wydajność w redukcji chloroefedryny.
redukcji chloroefedryny, a CaH2-Pd (palladowany wodorek wapnia) dawał
86% wydajność w redukcji chloroefedryny.
Emde, Concerning Diastereoisomers. I. Konfiguracja efedryny; II. Steryczny
Inwersja efedryny z kwasem chlorowodorowym; III. Chloro- i bromoefedryna.
Helv. Chem. Acta., 12, 365-99 (1929); C.A. 23: 3452-4 (1929).
Chloropseudoefedryna-HCl [PhChClCHMeNHMe-HCl]:
(a) 60 cc. CHCl3 (chloroform) i 60 g PCl5 (pięciochlorek fosforu) są
umieszcza się w szklanej butelce z szerokim otworem, a po schłodzeniu lodem
40 g sproszkowanego chlorowodorku (-)-efedryny dodaje się w porcjach 0,5 g w ciągu
około 10 minut, energicznie wstrząsając po każdym dodaniu. Butelka jest następnie
wstrząsana mechanicznie przez 2 godziny. Masa reakcyjna jest następnie dekantowana do
750 cm3, pozostawiając nadmiar PCl5 w butelce. Po przepłukaniu 20 ml
chloroformu dodaje się 500 cm3 eteru dietylowego i odstawia produkt.
Produkt krystalizuje, jest filtrowany pod odsysaniem, przemywany acetonem
i suszony w eksykatorze próżniowym. Wydajność, 99,4%. Kilka rekrystalizacji z
etanolu daje optycznie czysty produkt.
(b) Podobnie, używając 20 cm3 chlorku tionylu (SOCl2), 20 cm3 chloroformu i
10 g chlorowodorku (-)-efedryny. Reakcja przebiega wolniej i po 30 minutach
Po 30 minutach dodaje się 100 cm3 eteru dietylowego i krystalizuje chloroefedrynę.
traktuje się jak wyżej. Wydajność 93%.
(c) Podobnie z 2 g chlorowodorku (+)-pseudoefedryny, 5 ml
chloroformu i 4 cc. SOCl2. Po dodaniu 100 cm3 eteru dietylowego
wytrąca 2,15 g żółtawego produktu chloropseudoefedryny HCl. Wolny
(+)-chloropseudoefedryna jest żółtym olejem o silnym zapachu podobnym do pseudoefedryny.
podobny do pseudoefedryny, zbyt niestabilny, aby można go było oczyścić do analizy.
(+)-Bromopseudoefedryna-HBr:
(+)-Bromopseudoefedrynę-HBr otrzymano z 12,9 g (-)-efedryny
bromowodorku (-)-efedryny, 50 g PBr5 i 60 cm3 chloroformu. Po 3 godzinach wytrząsania
produkt jest dekantowany i traktowany 500 cm3 eteru i odfiltrowany.
Wydajność, 98% czystego produktu.
(+) Desoksyefedryna:
Roztwór 3 g octanu sodu w 40 cm3 wody zobojętnia się do
lakmusu kilkoma kroplami kwasu octowego. 2 g katalizatora Pd-BaSO4 (siarczan palladu-baru
(siarczan palladu i baru) z 9,8 g (+)-bromopseudoefedryny
(lub 7,2 g chlorowodorku (+)-chloropseudoefedryny) i mieszano
pod wodorem w temperaturze pokojowej. Około 90% teoretycznego H2 jest
w ciągu 2-3 godzin, katalizator jest odfiltrowywany, a produkt jest destylowany z parą wodną.
destylowany z parą wodną po dodaniu wodorotlenku sodu. Pozostaje
pozostaje niewielka pozostałość (+)-didesoksyefedryny (prawdopodobnie 2,5-bis-metyloamino-
3,4-difenyloheksan, p.p. 0,6 165°. Destylat z parą wodną jest neutralizowany za pomocą
HCl (do czerwieni metylowej) i krystalizuje z absolutnego etanolu (rozpuszczalność
1:4). Wydajność 80-90%.
Oczyszczanie uzyskano przez ekstrakcję zasady z destylatu z parą wodną
eterem dietylowym, suszenie i destylację pod wysoką próżnią. Sól
Sól chlorowodorkowa miała temperaturę topnienia 172°.
Gero, Niektóre reakcje 1-fenylo-1-chloro-2-(metyloamino)propanu. I.
Reakcje z metalami i wodorem. J. Org. Chem., 16, 1731-5 (1951);
C.A. 46: 6606g (1952).
1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropan zredukowano do metamfetaminy.
Propenylobenzen powstawał w reakcji ubocznej w ilościach od śladowych do śladowych.
(redukcja wodorkiem wapnia-palladem i kwasem solnym) do 77% (redukcja cynkiem i kwasem solnym).
(redukcja cynkiem i kwasem solnym). Czy propenylobenzen został
dalej redukowany do propylobenzenu nie było badane. Uwodornienie za pomocą
palladyzowanego aluminium i kwasu solnego:
Proszek glinu (9 g) przemyto kolejno benzenem, metanolem, wodą,
a następnie zanurzono w 30 ml 0,1% roztworu wodorotlenku sodu. Po dwóch
Po dwóch minutach dodano 100 ml wody, a aluminium przefiltrowano i przemyto wodą.
wodą. Roztwór 0,2 g chlorku palladu w 200 ml gorącej wody został
następnie wylano na aluminium i pozostawiono na noc. Paladyzowane aluminium zostało
przefiltrowano, przemyto wodą i dodano do roztworu 22 g 1-
fenylo-1-chloro-2-metyloamino- propanu w mieszaninie 200 ml stężonego kwasu
kwasu solnego i 200 ml wody. Reakcja rozpoczynała się powoli, ale
stopniowo stawała się dość energiczna i musiała być moderowana przez zewnętrzne chłodzenie.
Gdy reakcja zatrzymała się, nieprzereagowane aluminium rozpuszczono w
stężonym kwasie solnym i mieszaninę destylowano z parą wodną tak długo, aż
aż do wydzielenia się propenylobenzenu. Roztwór następnie alkalizowano, a destylację z parą wodną
destylacja z parą wodną trwała tak długo, jak długo destylat był alkaliczny. Alkaliczny destylat
destylat ekstrahowano eterem dietylowym, eter suszono siarczanem
siarczanem sodu i nasycony gazowym chlorowodorem. Wytrącony
chlorowodorek desoksyefedryny przemyto eterem i wysuszono.
Chlorowodorek desoksyefedryny otrzymano z wydajnością 44%. Uwodornienie za pomocą
wodorkiem wapnia i kwasem solnym w obecności palladu:
11 g 1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropanu rozpuszczono w 100 ml metanolu.
Do tego roztworu dodano roztwór 0,25 g chlorku palladu
w 7,5 ml gorącego stężonego kwasu solnego (roztwór A). Wodorek wapnia
(11 g.) pokryto 100 ml. metanolu i dodano roztwór A z taką szybkością, że temperatura
z taką szybkością, że temperatura mieszaniny reakcyjnej utrzymywała się na poziomie 35-40°,
z zewnętrznym chłodzeniem w razie potrzeby. Gdy początkowo energiczny rozwój wodoru
wodoru ustąpił, dodano wystarczającą ilość stężonego kwasu solnego, aby doprowadzić
pH do około 3 i mieszano mieszaninę przez 30 minut. Klarowny
roztwór odfiltrowano z czerni palladowej i przemyto 200 ml wody.
Następnie 250 ml. oddestylowano w celu usunięcia metanolu i wszelkich pozostałości propenylobenzenu.
propenylobenzen (nie znaleziono więcej niż ślad).
Pozostałość alkalizowano, a destylację z parą wodną kontynuowano tak długo, jak długo
dopóki destylat był alkaliczny. Alkaliczny destylat ekstrahowano eterem dietylowym.
eterem dietylowym, eter wysuszono siarczanem sodu i nasycono gazowym chlorowodorem.
chlorowodorem. Wytrącony chlorowodorek desoksyefedryny przemyto
eterem i wysuszono (wydajność 86%).
Należy zauważyć, że procedura Gero wykorzystująca wewnętrzne źródło wodoru (wodorek metalu w kwaśnym roztworze jest
wodorek metalu w kwaśnym roztworze jest źródłem wodoru cząsteczkowego) i palladu
dała wydajność porównywalną z uzyskaną przez katalityczne uwodornienie wykorzystujące
zewnętrzne źródło wodoru. Należy również zwrócić uwagę na zastosowanie destylacji z parą wodną w warunkach
w warunkach kwaśnych w celu usunięcia pobocznych reagentów i zastosowanie destylacji z parą wodną
w warunkach zasadowych do oddzielenia desoksyefedryny zamiast zwykłej destylacji próżniowej.
destylacji próżniowej.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
O chloroefedrynie [ Drug and Alcohol Dependence 64 (2001) 299-307 ].
Wiele metod zostało wykorzystanych do syntezy metamfetaminy, ale najpowszechniejsza z nich polega na konwersji (-) metamfetaminy do metamfetaminy.
obecnie metoda obejmuje konwersję (-)-efedryny lub (+)-pseudoefedryny
do S-(+)-metamfetaminy. Powszechnymi produktami lub półproduktami w tej syntezie są
są beta-halogenowane aminy. Synteza z (-)-efedryny daje prawie wyłącznie
prawie wyłącznie izomer (+) chloroefedryny. W przeciwieństwie do tego, synteza z
(+)-pseudoefedryny daje zarówno izomery (-), jak i (+) w stosunku 40:60.
Wykazano, że związki te ulegają cyklizacji do cis- lub trans-
1,2-dimetylo-3-fenyloazirydyny. Te półprodukty, w tym azyrydyny,
są obecne w potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminie, ale w raportach nie ma danych ilościowych.
danych ilościowych. Jednak w jednym z raportów
chromatogram próbki kryminalistycznej wykazał, że podobne ilości metamfetaminy
i chloroefedryny.
Izomery (+) i (-) chloroefedryny są zanieczyszczeniami, które mogą być wytwarzane podczas nielegalnej produkcji (+) i (-) chloroefedryny.
podczas nielegalnej produkcji (+)-metamfetaminy, gdy (+)-pseudoefedryna lub (-)-efedryna
lub (-)-efedryna są używane jako prekursory. Zgłoszono, że chloroefedryna jest
w różnych poziomach w potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminie i była
zaobserwowano w niektórych próbkach kryminalistycznych. Niepotwierdzone doniesienia sugerują, że
zanieczyszczenia chloroefedryną mogą być obecne w metamfetaminie produkowanej przez
"pozbawionych skrupułów i/lub niewykwalifikowanych" chemików i że te zanieczyszczenia "niszczą
drobniejsze aspekty haju metamfetaminy" (Fester, 1999). Rzeczywiste ilości zanieczyszczeń
w próbkach potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminy nie zostały zgłoszone.
Ten brak wiedzy jest najprawdopodobniej spowodowany trudnościami metodologicznymi
napotkanych podczas ekstrakcji i ilościowego oznaczania zanieczyszczeń (Lekskulchai et al.,
in press). Noggle i współpracownicy (1986) dostarczyli dowodów chromatograficznych
sugerujące, że niektóre próbki kryminalistyczne zawierały równe ilości metamfetaminy
i chloroefedryny. Opierając się na naszym doświadczeniu z syntetycznymi ścieżkami stosowanymi
w tajnej produkcji metamfetaminy, możliwa jest zawartość zanieczyszczeń na poziomie 0-40% lub wyższym.
lub wyższa, zwłaszcza jeśli narkotyk jest produkowany przez niewykwalifikowanego chemika.
Ponieważ niektóre osoby nadużywające metamfetaminy podają dawki tak duże jak 1000 mg, jest to
możliwe jest spożycie 400 mg lub więcej chloroefedryny. Ponieważ szczury
mogą być mniej wrażliwe niż ludzie na działanie chloroefedryny na układ sercowo-naczyniowy,
w naszych badaniach dawka-odpowiedź i kombinacji zastosowano dawki chloroefedryny, które
były podobne i przekraczały potencjalne dawki dla ludzi.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Uwagi na temat syntezy chloroefedryny i jej redukcji
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
From Noggle, et al. (NARCOSWINE ALERT!) Anal-Chem, 58(8):1643, 1986:
General Method for the Preparation of the 1-Phenyl-1-chloro-2-(methylamino)
propanów (I). Roztwór chlorowodorku efedryny lub pseudoefedryny
chlorowodorku efedryny lub pseudoefedryny (1,65 g, 10 mol) i chlorku tionylu (10 mL) w chloroformie
(200 mL) mieszano pod chłodnicą zwrotną przez 3 h. Roztwór reakcyjny następnie schłodzono do temperatury pokojowej.
schłodzono do temperatury pokojowej, a objętość rozpuszczalnika zmniejszono do około
50 ml. Dodanie bezwodnego eteru (200 mL), a następnie chłodzenie (zamrażarka)
spowodowało krystalizację (I) HCl.
Ogólna metoda przygotowania metamfetamin. Mieszanina
(I) HCl (500 mg, 2,3 mmol), trójwodzianu octanu sodu (1,22 g, 8,9 mmol),
i 5% Pd-BaSO4 (250 mg) w lodowatym kwasie octowym (95 ml) i wodzie (50 ml) była
wytrząsano w atmosferze wodoru (początkowe psi 40-45) w aparacie Parr
przez 30-60 min. Po ustaniu absorpcji wodoru, katalizator
usunięto przez filtrację i przemyto wodą (50 ml). Połączony
filtrat i popłuczyny wodne odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem
a pozostały olej rozpuszczono w wodzie (50 ml) i zakwaszono
stężonym HCl (pH 1). Kwaśny roztwór wodny przemyto
chloroformem (2 x 50 mL), a następnie zasadowym (pH 12) 10% NaOH. Zasadowy
aq ekstrahowano chloroformem (3 x 75 ml), a połączone ekstrakty przemyto wodą (3 x 50 ml).
ekstrakty przemyto wodą (100 mL) i wysuszono nad MgSO4. Odparowanie
CHCl3 pod zmniejszonym ciśnieniem dało produkt w postaci wolnej zasady.
Zasadę przekształcono w sól HCl w eterycznym HCl, a sól
rekrystalizowano z etanolu i eteru, otrzymując ziarniste białe ciało stałe.
I nie tylko jest ostrzeżenie o narkotykach, ale możesz zagrać w "znajdź literówki!".
literówki!" Celowo zostawiłem tam kilka łatwych, aby zmusić cię do myślenia
czy to "5 ml" powinno naprawdę brzmieć "50 ml", czy cokolwiek innego.
[Uwaga: próbowałem poprawić to, co mogłem znaleźć... jeśli zauważysz literówkę, przepraszam].
--
Lamont Granquist (lamontg at u dot washington dot edu)
ICBM: 47 39'23 "N 122 18'19 "W
"Wszystko pochodzi stąd, smród i niebezpieczeństwo." - Frodo (z Perl5/toke.c)
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Tetrahedron: Assymmetry 9 1661-1671 (1998)
Chlorowanie efedryny i fenylopropanolaminy
Chlorowodorek 1-chloro-1-fenylo-2-aminopropanu
Do 1 grama (6,61 mmol) norefedryny dodano 1,43 ml (19,8 mmol) chlorku tionylu
dodano 1,43 ml (19,8 mmol) chlorku tionylu. Po mieszaniu przez 5 godzin w temperaturze pokojowej nadmiar chlorku tionylu
usunięto pod próżnią. Otrzymane białe ciało stałe przemyto acetonem,
przefiltrowano i rekrystalizowano z MeOH otrzymując 0,76 g (74%)
chlorowodorku 1-chloro-1-fenylo-2-aminopropanu, mp 205-207°C.
Chlorowodorek 1-chloro-1-fenylo-2-(N-metylo)aminopropanu (chloroefedryna)
Zastosowano tę samą ogólną procedurę, co powyżej, używając 3,0 g (18,1 mmol)
efedryny i 3,9 ml (54,3 mmol) chlorku tionylu, otrzymując 3,7 g (94%)
chloroefedryny, mp 198-200°C.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
Synteza metamfetaminy z pochodnych efedryny została najwyraźniej po raz pierwszy
dokonana przez Schmidta w 1914 roku. Schmidt, Arch. Pharm., 252, 89, 120 (1914).
Schmidt przygotował 1-fenylo-1-bromo-2-metyloaminopropan (bromoefedrynę lub
bromoefedryna) i zredukował go do dezoksyefedryny za pomocą cynku-miedzi i kwasu chlorowodorowego.
kwasem solnym. Jego wydajność, jak podał później jego uczeń Emde, wynosiła 10%.
Emde przygotował 1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropan (chloroefedrynę lub
chloropseudoefedryna) i katalitycznie uwodornił zarówno związek chloru
i związek bromu do dezoksyefedryny. Gero dalej badał te
reakcje i odkrył, że Al-Pd (palladyzowane aluminium) daje 44% wydajność w redukcji chloroefedryny.
redukcji chloroefedryny, a CaH2-Pd (palladowany wodorek wapnia) dawał
86% wydajność w redukcji chloroefedryny.
Emde, Concerning Diastereoisomers. I. Konfiguracja efedryny; II. Steryczny
Inwersja efedryny z kwasem chlorowodorowym; III. Chloro- i bromoefedryna.
Helv. Chem. Acta., 12, 365-99 (1929); C.A. 23: 3452-4 (1929).
Chloropseudoefedryna-HCl [PhChClCHMeNHMe-HCl]:
(a) 60 cc. CHCl3 (chloroform) i 60 g PCl5 (pięciochlorek fosforu) są
umieszcza się w szklanej butelce z szerokim otworem, a po schłodzeniu lodem
40 g sproszkowanego chlorowodorku (-)-efedryny dodaje się w porcjach 0,5 g w ciągu
około 10 minut, energicznie wstrząsając po każdym dodaniu. Butelka jest następnie
wstrząsana mechanicznie przez 2 godziny. Masa reakcyjna jest następnie dekantowana do
750 cm3, pozostawiając nadmiar PCl5 w butelce. Po przepłukaniu 20 ml
chloroformu dodaje się 500 cm3 eteru dietylowego i odstawia produkt.
Produkt krystalizuje, jest filtrowany pod odsysaniem, przemywany acetonem
i suszony w eksykatorze próżniowym. Wydajność, 99,4%. Kilka rekrystalizacji z
etanolu daje optycznie czysty produkt.
(b) Podobnie, używając 20 cm3 chlorku tionylu (SOCl2), 20 cm3 chloroformu i
10 g chlorowodorku (-)-efedryny. Reakcja przebiega wolniej i po 30 minutach
Po 30 minutach dodaje się 100 cm3 eteru dietylowego i krystalizuje chloroefedrynę.
traktuje się jak wyżej. Wydajność 93%.
(c) Podobnie z 2 g chlorowodorku (+)-pseudoefedryny, 5 ml
chloroformu i 4 cc. SOCl2. Po dodaniu 100 cm3 eteru dietylowego
wytrąca 2,15 g żółtawego produktu chloropseudoefedryny HCl. Wolny
(+)-chloropseudoefedryna jest żółtym olejem o silnym zapachu podobnym do pseudoefedryny.
podobny do pseudoefedryny, zbyt niestabilny, aby można go było oczyścić do analizy.
(+)-Bromopseudoefedryna-HBr:
(+)-Bromopseudoefedrynę-HBr otrzymano z 12,9 g (-)-efedryny
bromowodorku (-)-efedryny, 50 g PBr5 i 60 cm3 chloroformu. Po 3 godzinach wytrząsania
produkt jest dekantowany i traktowany 500 cm3 eteru i odfiltrowany.
Wydajność, 98% czystego produktu.
(+) Desoksyefedryna:
Roztwór 3 g octanu sodu w 40 cm3 wody zobojętnia się do
lakmusu kilkoma kroplami kwasu octowego. 2 g katalizatora Pd-BaSO4 (siarczan palladu-baru
(siarczan palladu i baru) z 9,8 g (+)-bromopseudoefedryny
(lub 7,2 g chlorowodorku (+)-chloropseudoefedryny) i mieszano
pod wodorem w temperaturze pokojowej. Około 90% teoretycznego H2 jest
w ciągu 2-3 godzin, katalizator jest odfiltrowywany, a produkt jest destylowany z parą wodną.
destylowany z parą wodną po dodaniu wodorotlenku sodu. Pozostaje
pozostaje niewielka pozostałość (+)-didesoksyefedryny (prawdopodobnie 2,5-bis-metyloamino-
3,4-difenyloheksan, p.p. 0,6 165°. Destylat z parą wodną jest neutralizowany za pomocą
HCl (do czerwieni metylowej) i krystalizuje z absolutnego etanolu (rozpuszczalność
1:4). Wydajność 80-90%.
Oczyszczanie uzyskano przez ekstrakcję zasady z destylatu z parą wodną
eterem dietylowym, suszenie i destylację pod wysoką próżnią. Sól
Sól chlorowodorkowa miała temperaturę topnienia 172°.
Gero, Niektóre reakcje 1-fenylo-1-chloro-2-(metyloamino)propanu. I.
Reakcje z metalami i wodorem. J. Org. Chem., 16, 1731-5 (1951);
C.A. 46: 6606g (1952).
1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropan zredukowano do metamfetaminy.
Propenylobenzen powstawał w reakcji ubocznej w ilościach od śladowych do śladowych.
(redukcja wodorkiem wapnia-palladem i kwasem solnym) do 77% (redukcja cynkiem i kwasem solnym).
(redukcja cynkiem i kwasem solnym). Czy propenylobenzen został
dalej redukowany do propylobenzenu nie było badane. Uwodornienie za pomocą
palladyzowanego aluminium i kwasu solnego:
Proszek glinu (9 g) przemyto kolejno benzenem, metanolem, wodą,
a następnie zanurzono w 30 ml 0,1% roztworu wodorotlenku sodu. Po dwóch
Po dwóch minutach dodano 100 ml wody, a aluminium przefiltrowano i przemyto wodą.
wodą. Roztwór 0,2 g chlorku palladu w 200 ml gorącej wody został
następnie wylano na aluminium i pozostawiono na noc. Paladyzowane aluminium zostało
przefiltrowano, przemyto wodą i dodano do roztworu 22 g 1-
fenylo-1-chloro-2-metyloamino- propanu w mieszaninie 200 ml stężonego kwasu
kwasu solnego i 200 ml wody. Reakcja rozpoczynała się powoli, ale
stopniowo stawała się dość energiczna i musiała być moderowana przez zewnętrzne chłodzenie.
Gdy reakcja zatrzymała się, nieprzereagowane aluminium rozpuszczono w
stężonym kwasie solnym i mieszaninę destylowano z parą wodną tak długo, aż
aż do wydzielenia się propenylobenzenu. Roztwór następnie alkalizowano, a destylację z parą wodną
destylacja z parą wodną trwała tak długo, jak długo destylat był alkaliczny. Alkaliczny destylat
destylat ekstrahowano eterem dietylowym, eter suszono siarczanem
siarczanem sodu i nasycony gazowym chlorowodorem. Wytrącony
chlorowodorek desoksyefedryny przemyto eterem i wysuszono.
Chlorowodorek desoksyefedryny otrzymano z wydajnością 44%. Uwodornienie za pomocą
wodorkiem wapnia i kwasem solnym w obecności palladu:
11 g 1-fenylo-1-chloro-2-metyloaminopropanu rozpuszczono w 100 ml metanolu.
Do tego roztworu dodano roztwór 0,25 g chlorku palladu
w 7,5 ml gorącego stężonego kwasu solnego (roztwór A). Wodorek wapnia
(11 g.) pokryto 100 ml. metanolu i dodano roztwór A z taką szybkością, że temperatura
z taką szybkością, że temperatura mieszaniny reakcyjnej utrzymywała się na poziomie 35-40°,
z zewnętrznym chłodzeniem w razie potrzeby. Gdy początkowo energiczny rozwój wodoru
wodoru ustąpił, dodano wystarczającą ilość stężonego kwasu solnego, aby doprowadzić
pH do około 3 i mieszano mieszaninę przez 30 minut. Klarowny
roztwór odfiltrowano z czerni palladowej i przemyto 200 ml wody.
Następnie 250 ml. oddestylowano w celu usunięcia metanolu i wszelkich pozostałości propenylobenzenu.
propenylobenzen (nie znaleziono więcej niż ślad).
Pozostałość alkalizowano, a destylację z parą wodną kontynuowano tak długo, jak długo
dopóki destylat był alkaliczny. Alkaliczny destylat ekstrahowano eterem dietylowym.
eterem dietylowym, eter wysuszono siarczanem sodu i nasycono gazowym chlorowodorem.
chlorowodorem. Wytrącony chlorowodorek desoksyefedryny przemyto
eterem i wysuszono (wydajność 86%).
Należy zauważyć, że procedura Gero wykorzystująca wewnętrzne źródło wodoru (wodorek metalu w kwaśnym roztworze jest
wodorek metalu w kwaśnym roztworze jest źródłem wodoru cząsteczkowego) i palladu
dała wydajność porównywalną z uzyskaną przez katalityczne uwodornienie wykorzystujące
zewnętrzne źródło wodoru. Należy również zwrócić uwagę na zastosowanie destylacji z parą wodną w warunkach
w warunkach kwaśnych w celu usunięcia pobocznych reagentów i zastosowanie destylacji z parą wodną
w warunkach zasadowych do oddzielenia desoksyefedryny zamiast zwykłej destylacji próżniowej.
destylacji próżniowej.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚
O chloroefedrynie [ Drug and Alcohol Dependence 64 (2001) 299-307 ].
Wiele metod zostało wykorzystanych do syntezy metamfetaminy, ale najpowszechniejsza z nich polega na konwersji (-) metamfetaminy do metamfetaminy.
obecnie metoda obejmuje konwersję (-)-efedryny lub (+)-pseudoefedryny
do S-(+)-metamfetaminy. Powszechnymi produktami lub półproduktami w tej syntezie są
są beta-halogenowane aminy. Synteza z (-)-efedryny daje prawie wyłącznie
prawie wyłącznie izomer (+) chloroefedryny. W przeciwieństwie do tego, synteza z
(+)-pseudoefedryny daje zarówno izomery (-), jak i (+) w stosunku 40:60.
Wykazano, że związki te ulegają cyklizacji do cis- lub trans-
1,2-dimetylo-3-fenyloazirydyny. Te półprodukty, w tym azyrydyny,
są obecne w potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminie, ale w raportach nie ma danych ilościowych.
danych ilościowych. Jednak w jednym z raportów
chromatogram próbki kryminalistycznej wykazał, że podobne ilości metamfetaminy
i chloroefedryny.
Izomery (+) i (-) chloroefedryny są zanieczyszczeniami, które mogą być wytwarzane podczas nielegalnej produkcji (+) i (-) chloroefedryny.
podczas nielegalnej produkcji (+)-metamfetaminy, gdy (+)-pseudoefedryna lub (-)-efedryna
lub (-)-efedryna są używane jako prekursory. Zgłoszono, że chloroefedryna jest
w różnych poziomach w potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminie i była
zaobserwowano w niektórych próbkach kryminalistycznych. Niepotwierdzone doniesienia sugerują, że
zanieczyszczenia chloroefedryną mogą być obecne w metamfetaminie produkowanej przez
"pozbawionych skrupułów i/lub niewykwalifikowanych" chemików i że te zanieczyszczenia "niszczą
drobniejsze aspekty haju metamfetaminy" (Fester, 1999). Rzeczywiste ilości zanieczyszczeń
w próbkach potajemnie zsyntetyzowanej metamfetaminy nie zostały zgłoszone.
Ten brak wiedzy jest najprawdopodobniej spowodowany trudnościami metodologicznymi
napotkanych podczas ekstrakcji i ilościowego oznaczania zanieczyszczeń (Lekskulchai et al.,
in press). Noggle i współpracownicy (1986) dostarczyli dowodów chromatograficznych
sugerujące, że niektóre próbki kryminalistyczne zawierały równe ilości metamfetaminy
i chloroefedryny. Opierając się na naszym doświadczeniu z syntetycznymi ścieżkami stosowanymi
w tajnej produkcji metamfetaminy, możliwa jest zawartość zanieczyszczeń na poziomie 0-40% lub wyższym.
lub wyższa, zwłaszcza jeśli narkotyk jest produkowany przez niewykwalifikowanego chemika.
Ponieważ niektóre osoby nadużywające metamfetaminy podają dawki tak duże jak 1000 mg, jest to
możliwe jest spożycie 400 mg lub więcej chloroefedryny. Ponieważ szczury
mogą być mniej wrażliwe niż ludzie na działanie chloroefedryny na układ sercowo-naczyniowy,
w naszych badaniach dawka-odpowiedź i kombinacji zastosowano dawki chloroefedryny, które
były podobne i przekraczały potencjalne dawki dla ludzi.
༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚≽ ^ - ⩊ - ^ ≼༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚༝༚