Amphetamine

Algemene informatie

Amfetamine (ook bekend als alfa-methylfenethylamine, amfetamine en speed) is een klassieke stimulerende stof van de fenethylamine klasse. Het is de ouderverbinding van de gesubstitueerde amfetaminen, een diverse groep waartoe ook methamfetamine, MDMA, cathinon en bupropion behoren. Het werkingsmechanisme bestaat uit het bevorderen van de afgifte van de neurotransmitters dopamine en noradrenaline.

Amfetamine, een stof die meer dan 100 jaar geleden werd ontdekt, is een van de meest verboden drugs. Het werd vroeger gebruikt voor een grote verscheidenheid aan aandoeningen en dit veranderde tot op dit moment waar het gebruik zeer beperkt is. Amfetamine, met de chemische formule alfa-methylfenethylamine, werd ontdekt in 1910 en voor het eerst gesynthetiseerd in 1927. Nadat bewezen was dat amfetamine door drugs veroorzaakte anesthesie vermindert en opwinding en slapeloosheid veroorzaakt, werd de racemische mix van amfetamine in 1935 geregistreerd door Smith, Kline en French. Amfetaminestructuur heeft één chiraal centrum en bestaat in de vorm van dextro- en levo-isomeren. Het eerste product van Smith, Kline and French werd in 1976 goedgekeurd door de FDA.

In de jaren 1930 werd het vrij verkrijgbaar verkocht onder de naam "Benzedrine" als decongestivum. Het werd op grote schaal gebruikt voor de behandeling van een reeks aandoeningen zoals alcoholkater, narcolepsie, depressie en obesitas. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd amfetamine gebruikt om de waakzaamheid van de soldaten te bevorderen. Dit gebruik leidde tot een grote overproductie van amfetamine en al het overschot kwam na de oorlog terecht op de zwarte markt, waardoor het misbruik begon. Vanwege problemen met verslaving en misbruik werd het uiteindelijk opgenomen in de lijst van gereguleerde stoffen onder de "Conventie over psychotrope stoffen" van de Verenigde Naties in 1971.

Amfetamine is nu voornamelijk een receptgeneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), narcolepsie en obesitas. Daarnaast wordt het op grote schaal illegaal gebruikt als prestatieverhogend middel en recreatieve stof.

Fysische eigenschappen

• Formule C9H13N
• Molaire massa 135.210 g/mol
• Dichtheid 0,936 g/cm3 bij 25 °C
• Smeltpunt 11,3 °C (52,3 °F)
• Kookpunt 200-203 °C (397 °F) bij 760 mmHg

Chemische eigenschappen

De vrije base van amfetamine is een kleurloze vluchtige olieachtige vloeistof met een karakteristieke "visachtige" geur en scherpe, branderige smaak, slecht oplosbaar in water, goed oplosbaar in organische oplosmiddelen, kookpunt 200-203 °C.

Amfetamine is een methylhomoloog van de zoogdierneurotransmitter fenethylamine met de chemische formule C9H13N. Het koolstofatoom naast de primaire amine is een stereogeen centrum en amfetamine bestaat uit een racemisch 1:1 mengsel van twee enantiomeren. Dit racemische mengsel kan worden gescheiden in de optische isomeren: levoamfetamine en dextroamfetamine (l- en d-isomeren). Vaak bereide vaste zouten van amfetamine zijn amfetaminehydrochloride, -fosfaat en -sulfaat. Dextroamfetaminesulfaat is het meest voorkomende enantiopure zout. Amfetamine is ook de ouderverbinding van zijn eigen structuurklasse, die een aantal psychoactieve derivaten omvat.

Synthese manieren

Er is een lijst met de populairste manieren om amfetamine te synthetiseren. Ze hebben allemaal hun eigen voor- en nadelen. De populairste niet-selectieve synthese is P2NP reductie, die kan worden uitgevoerd met aluminium(Al) amalgaam. Het is ook mogelijk om te reduceren met NaBH4, LAH of waterstofgas met katalysator (PtO2 of Pd/C) en overdruk. P2NP kan worden gesynthetiseerd door eenvoudige condensatie van nitroethaan met benzaldehyde.

Een van de meest gebruikte methoden voor clandestiene amfetamineproductie is de Leuckartreactie, die bestaat uit de condensatie van fenylaceton (fenyl-2-propanon, P2P) met formamide of ammoniumformiaat in aanwezigheid van mierenzuur en daaropvolgende zure hydrolyse van de resulterende N-formylamfetamine.

Een mfetamine kan ook worden bereid door reductieve aminering van fenylaceton (P2P) in aanwezigheid van een metaalkatalysator. De reactie verloopt met de vorming van een tussenproduct imine. Voorbeelden van een reactie zijn: Heterogene katalytische reductie van fenylaceton met ammoniak. De katalysator kan palladium op koolstof, platinaoxide of Raney-nikkel zijn. Herstel met aluminium-, zink- of magnesiumamalgamen.

Indien nodig kunnen de amfetaminestereoisomeren dextroamfetamine en levoamfetamine gescheiden worden met behulp van wijnsteenzuur. Daarnaast is er een methode gepubliceerd voor de stereoselectieve synthese van dextroamfetamine, die bestaat uit de reductieve aminering van fenylaceton met S-α-methylbenzylamine. De verkregen imine wordt gereduceerd met Pd/C of Raney nikkel en geherkristalliseerd als het hydrochloride. De N-benzylgroep wordt vervolgens gehydrogenolyseerd in de aanwezigheid van palladium op houtskool om dextroamfetamine met hoge optische zuiverheid te vormen.

Analyse en zuivering

Bij elke synthese van amfetamine worden giftige en gevaarlijke stoffen gebruikt. Er zijn twee amfetamine zuiveringsmethoden "Product wassen" en meer geavanceerde methode "Zuur-base extractie".

Het wassen van het middel is een essentieel en laatste onderdeel van bijna elke synthese. Soms wordt het meerdere keren herhaald. De methode is voor iedereen beschikbaar, vereist geen vaardigheden en kan de kwaliteit van het product en de presentatie aanzienlijk verbeteren. De methode is ideaal voor kleine hoeveelheden. Wassen is geïndiceerd voor resten P2NP, logen, zuren enzovoort. Wassen verwijdert geen verontreinigingen (acetaminofen, cafeïne, enz.) en kwikzouten.

Het meest toegankelijk, en daarom gemakkelijker, is om amfetamine te wassen met isopropylalcohol (IPA). Moeilijker te gebruiken is watervrije aceton. IPA bevat geen water en lost daarom geen amfazout op. De sleutel tot het succes van het proces is het gebrek aan water. Het is nodig om te voorkomen dat amf oplost met verontreinigende stoffen, omdat deze worden weggegooid.

Met zuur-base extractie (ABE), als zuiveringsmethode, kun je een medicijn van hoge kwaliteit krijgen. De methode is goed vanwege het gebruik van beschikbare reagentia, gereedschappen en instrumenten.

Amfetamine wordt onacceptabel vaak versneden door cafeïne, zetmeel, nootropica zoals Cinnarizine en Piracetam, a-PVP, methamfetamine en andere stimulerende en farmaceutische middelen. Er zijn verschillende methoden om je amfetamine te controleren. De populairste en makkelijkste manier is het testen met drugsreagentia. Je kunt meer lezen over andere methoden in het protocol Amfetaminebepaling.

Er zijn foto's van verschillende amfetaminemonsters na testen met reagentia

Effecten en dosering

Subjectieve effecten zijn onder andere stimulatie, concentratieverbetering, motivatieverbetering, verhoogd libido, eetlustremming en euforie. Het wordt meestal oraal ingenomen, maar kan ook worden geïnjecteerd of rectaal worden toegediend. Lagere doses verhogen meestal de concentratie en productiviteit, terwijl hogere doses meestal gezelligheid, seksueel verlangen en euforie verhogen.

Amfetamine heeft een hoog misbruikpotentieel. Chronisch gebruik (d.w.z. hoge doses, herhaalde toediening) wordt geassocieerd met dwangmatig hergebruik, toenemende tolerantie en psychologische afhankelijkheid. Daarnaast is misbruik in verband gebracht met een aantal gezondheidsproblemen, vooral cardiovasculaire problemen zoals hoge bloeddruk en een verhoogd risico op een beroerte. Het wordt sterk aangeraden om schadebeperkende praktijken toe te passen als je dit middel gebruikt.

[SPOILER=Fysieke effecten].

Stimulatie - Amfetamine wordt gerapporteerd als zeer energiek en stimulerend. Het kan fysieke activiteiten zoals dansen, socialiseren, hardlopen of schoonmaken stimuleren. De specifieke stijl van stimulatie die amfetamine produceert kan worden omschreven als geforceerd. Dit betekent dat het bij hogere doseringen moeilijk of onmogelijk wordt om stil te blijven zitten. Het op elkaar klemmen van de kaken, onwillekeurig schudden van het lichaam en trillingen worden aanwezig, wat resulteert in extreem schudden van het hele lichaam, onvastheid van de handen en een algemeen verlies van fijne motorische controle. Dit wordt vervangen door lichte vermoeidheid en algemene uitputting tijdens de compensatie van de ervaring.

• Spontane lichamelijke sensaties - De "lichamelijke high" van amfetamine kan worden omschreven als een gematigd euforisch tintelend gevoel dat het hele lichaam omvat. Deze sensatie blijft consistent aanwezig, stijgt gestaag met het begin en bereikt zijn grens zodra de piek is bereikt.

• Lichamelijke euforie

• Abnormale hartslag

• Verhoogde hartslag

• Verhoogde bloeddruk - met ongeveer 30mmHg systolisch en 20mmHg diastolisch, bij naïeve gebruikers die 40mg d-AMP namen.

• Eetlust onderdrukking

• Bronchodilatatie

• Uitdroging

• Droge mond

• Frequent urineren

• Moeite met plassen

• Verhoogde lichaamstemperatuur

• Toegenomen transpiratie

• Manie - Amfetamine kan manie veroorzaken bij mensen met een genetische predispositie, zoals mensen op het spectrum van bipolaire stoornis of schizofrenie. Hogere doses en slaaptekort lijken het risico te verhogen.

• Misselijkheid - Dit kan worden verminderd door voor de dosering en tijdens de hele ervaring te eten.

• Pupilverwijding - Dit effect wordt alleen ervaren bij gewone tot hoge doseringen en is prominenter tijdens de comedown.

• Reflex syncope

• Versterking uithoudingsvermogen

• Tandenknarsen - Tandenknarsen kan voorkomen bij hogere doseringen. Het is echter minder intens dan dat van MDMA.

• Tijdelijke erectiestoornis

• Vasoconstrictie - Amfetaminegebruik zorgt ervoor dat de bloedvaten vernauwen, waardoor sommige delen van het lichaam niet voldoende doorbloed worden. Dit kan gevoelens van tintelingen of pijn, een koud gevoel, gevoelloosheid, bleekheid of huidkleurveranderingen veroorzaken, vooral in de vingers en tenen.

[SPOILER]

[SPOILER=Visueel effect].

• De visuele effecten van amfetamine zijn inconsistent en treden alleen mild op bij hogere doses. Ze zijn enigszins vergelijkbaar met delirante visuals en treden gemakkelijker op in donkere gebieden.

[SPOILER]

[SPOILER=Distortions].

• Drifting - Dit effect is meestal subtiel en nauwelijks merkbaar en treedt alleen op bij hogere doseringen of in combinatie met cannabis. Meestal bestaat dit uit niveau 1-2 drifting.

• Helderheidsverandering - Amfetamine kan ruimtes helderder doen lijken als gevolg van de pupilverwijdende effecten.
• Tracers - Dit effect is niet waarneembaar bij lage doseringen. Het is het meest uitgesproken bij grotere doseringen en vooral wanneer iemand slaaptekort heeft, wat aan de andere kant gemakkelijk kan worden uitgelokt door andere effecten van deze substantie. Transformaties - Dit effect treedt zeer zelden op, en meestal alleen wanneer de gebruiker hoge doseringen heeft genomen, aan het afkicken is, of ongewoon lang wakker is geweest. Ze zijn meestal erg mild als ze optreden.

[SPOILER]

[SPOILER=Hallucinatoire toestanden].

• Transformaties - Dit effect treedt zeer zelden op en meestal alleen als de gebruiker hoge doses heeft genomen, aan het afkicken is of ongewoon lang wakker is geweest. Ze zijn meestal erg mild als ze optreden.

• Geometrie - Dit effect wordt gerapporteerd door sommige gebruikers van amfetamine en aanverwante middelen, meestal bij zwaardere doses wanneer men probeert te slapen. Het kan in zijn variaties worden beschreven als simplistisch, algoritmisch, synthetisch, schemerig, veelkleurig, glanzend, scherpe randen, uitgezoomd, glad, hoekig, meeslepend en progressief. Het komt meestal voor op niveau 3, maar kan naar niveau 4 en 5 gaan in combinatie met stoffen als cannabis of DXM.

[SPOILER]

[SPOILER=Cognitieve effecten].

• Analyseverbetering
• Cognitieve euforie
• Dwangmatig overdoseren
• Ego inflatie
• Emotie onderdrukking - Dit effect is meestal het meest intens bij lichte en gewone doses, en wordt vaker gemeld bij medisch gebruik dan bij recreatief gebruik.
• Concentratieverbetering - Dit effect is het meest effectief bij lage tot gemiddelde doses, omdat hogere doses meestal de concentratie verminderen.
• Verhoogd libido - Hoewel amfetaminegebruik gevoelens van seksuele verbetering kan veroorzaken, kan het vernauwen van de bloedvaten het moeilijk maken om een erectie te krijgen of te behouden.
• Toegenomen waardering voor muziek
• Prikkelbaarheid - Dit komt vaker voor bij hogere doses.
• Geheugenverbetering
• Motivatieverbetering
• Psychose - Dit effect treedt alleen op bij voorbeschikte personen, of na chronisch, hoogfrequent gebruik, of door slaaptekort.
• Onderdrukking van suggestibiliteit
• Versnelling van gedachten
• Organisatie van gedachten
• Tijdsvervorming - Dit kan worden omschreven als de ervaring dat de tijd sneller gaat dan normaal wanneer je nuchter bent.
• Waakzaamheid

[SPOILER]

[SPOILER=Na-effecten].

De effecten die optreden tijdens de offset van een stimulerende ervaring voelen over het algemeen negatief en ongemakkelijk in vergelijking met de effecten die optraden tijdens de piek. Dit wordt vaak een "comedown" genoemd en komt door de uitputting van neurotransmitters. De effecten zijn onder andere

• Angst - Angst kan bij sommige gebruikers ernstige vormen aannemen tijdens de comedown.
• Onderdrukking van de eetlust
• Cognitieve vermoeidheid
• Depressie
• Verhoogde hartslag - Terwijl de bloedconcentratie van amfetamine en de meeste subjectieve effecten ongeveer 3 uur na toediening het hoogst zijn, piekt de hartslag veel later, op 10 uur na toediening.
• Prikkelbaarheid
• Onderdrukking van motivatie
• Rusteloze benen
• Slaapverlamming - Sommige gebruikers merken slaapverlamming op na het gebruik van amfetamine.
• Droomonderdrukking
• Denkvertraging
• Slapeloosheid - De slapeloosheid na een herhaalde reeks doses amfetamine kan bij sommige gebruikers langer dan een dag duren.
• Motivatie-onderdrukking - Ervaringen kunnen variëren van milde demotivatie tot extreme staten van desinteresse. Dit effect is prominenter bij gewone en zware doses.

[/SPOILER].

Farmacologie

Amfetamine oefent zijn gedragseffecten uit door de signaalactiviteit van de neurotransmitters noradrenaline en dopamine in de belonings- en uitvoerende functiebanen van de hersenen te verhogen. De versterkende en motiverende effecten van amfetamine zijn meestal te wijten aan versterkte dopaminerge activiteit in de mesolimbische pathway.

De euforische en bewegingsstimulerende effecten van amfetamine zijn afhankelijk van de mate en snelheid waarmee het synaptische dopamine- en noradrenalineconcentraties in het striatum verhoogt.

Het is een krachtige volledige agonist van de trace amine-geassocieerde receptor 1 (TAAR1) en heeft een wisselwerking met de vesiculaire monoaminetransporter 2 (VMAT2). De gecombineerde werking op TAAR1 en VMAT2 resulteert in verhoogde concentraties van dopamine en noradrenaline in de synapsen, wat de neuronale activiteit stimuleert.

Dextroamfetamine is een sterkere agonist van TAAR1 dan levoamfetamine. Bijgevolg produceert dextroamfetamine een grotere stimulatie van het CZS dan levoamfetamine, ruwweg drie tot vier keer zoveel, maar levoamfetamine heeft iets sterkere cardiovasculaire en perifere effecten.

De exacte biologische beschikbaarheid van amfetamine is niet bekend, maar er wordt aangenomen dat deze meer dan 75% is bij orale toediening en hoger bij injectie of intranasale toediening. De absorptie en uitscheiding kunnen pH-afhankelijk zijn. Omdat het een zwakke base is, geldt dat hoe basischer de omgeving is, hoe meer van de drug wordt gevonden in een in vet oplosbare vorm en de absorptie door lipide-rijke celmembranen sterk wordt bevorderd. De piekrespons van amfetamine treedt 1-3 uur na orale toediening op en ongeveer 15 minuten na injectie. Volledige absorptie van amfetamine vindt meestal plaats na 4-6 uur. De basisvorm wordt gemakkelijker geabsorbeerd in de darm en minder gemakkelijk verwijderd door de nieren, waardoor de halfwaardetijd mogelijk toeneemt. Het wordt door de nieren verwijderd via excretie en een kleine hoeveelheid wordt verwijderd door leverenzymen.

Gegevens illegale markt

Wereldwijd aanbod van amfetamineachtige stimulerende middelen (ATS)

In 2020 werd een recordhoeveelheid van meer dan 525 ton ATS in beslag genomen, wat neerkomt op een stijging van 15 procent ten opzichte van jaar 1 en een voortzetting van de stijgende trend in de periode 2010-2020. De in beslag genomen hoeveelheden methamfetamine vervijfvoudigden in die periode van 10 jaar, de in beslag genomen hoeveelheden amfetamine verviervoudigden bijna en dein beslag genomen hoeveelheden "ecstasy" verdrievoudigden.

Het gebruik van amfetaminen bleef stijgen, maar er zijn tekenen dat de vraag naar behandeling in 2020 afneemt. Voornamelijk op basis van zelfgerapporteerde antwoorden op algemene bevolkingsonderzoeken, hebben naar schatting in totaal 34 miljoen mensen in de leeftijd van 15-64 jaar, of 0,7 procent van de wereldbevolking, het afgelopen jaar amfetaminen gebruikt en 20 miljoen (0,4 procent) ecstasyachtige middelen. Sommige van deze gebruikers hadden beide soorten middelen gebruikt. De twee meest gebruikte amfetaminen zijn amfetamine en methamfetamine.

De wereldwijde schatting van het amfetaminegebruik was vergelijkbaar in 2010, met 33 miljoen gebruikers in het afgelopen jaar of 0,7% van de bevolking tussen 15 en 64 jaar. Deze schattingen moeten echter met de nodige voorzichtigheid worden geïnterpreteerd vanwege het ontbreken van gegevens van belangrijke consumptielanden in Azië, waar andere marktindicatoren, zoals inbeslagnames en prijzen, wijzen op een toename in het afgelopen decennium. Kwalitatieve informatie op basis van percepties van trends die door nationale deskundigen aan het UNODC zijn gerapporteerd, laat zien dat zowel het gebruik van amfetaminen als het aantal mensen dat in behandeling is voor amfetaminen de afgelopen tien jaar is blijven stijgen. Gegevens voor 2020 laten echter zien dat deze stijgende trend is gestopt en dat het aantal mensen dat in behandeling is voor amfetaminen mogelijk is gedaald, wat consistent is met een algehele afname in behandeling als gevolg van de COVID-19-pandemie. e Trends die zijn afgeleid uit dergelijke kwalitatieve informatie zijn consistent met de beschikbare aanbodindicatoren, zoals prijzen en inbeslagnames, die wijzen op een voortdurende wereldwijde expansie van de markt voor amfetaminen. Kwalitatieve informatie van dit type heeft methodologische beperkingen, maar heeft het voordeel dat rekening wordt gehouden met kleinschalige onderzoeken en waarnemingen van deskundigen met betrekking tot landen waar niet regelmatig enquêtes naar drugsgebruik worden gehouden. Kwalitatieve informatie over trends in het gebruik van "ecstasy" werd door landen in verschillende categorieën gerapporteerd voordat het nieuwe instrument voor gegevensverzameling van het UNODC werd geïmplementeerd (de bijgewerkte vragenlijst voor jaarverslagen, die in 2020 in gebruik werd genomen), waardoor kwalitatieve rapporten over trends in het gebruik van "ecstasy" beperkt zijn tot de periode 2019-2020. Deze rapporten suggereren een matige toename wereldwijd. Tegelijkertijd suggereren studies uit landen waar "ecstasy" wordt gebruikt in recreatieve settings dat het gebruik van "ecstasy" tijdens de pandemie in die landen sterker daalde dan elke andere drug. Analyse van afvalwater, hoewel beperkt tot Europa, Noord-Amerika en sommige delen van Azië en Oceanië, suggereert ook dat het gebruik van "ecstasy" tussen 2019 en 2020 sterker daalde dan het gebruik van amfetaminen. Op de meerderheid van de geanalyseerde locaties werd een toename van het gebruik van MDMA vastgesteld, terwijl op een kleine meerderheid van die locaties een toename van het gebruik van amfetamine en een afname van het gebruik van methamfetamine werd vastgesteld. Vroege afvalwateranalysegegevens uit 2021 suggereren een algehele toename van het amfetaminegebruik tussen 2020 en 2021 op de meerderheid van de locaties die worden gemonitord door de Sewage Analysis CORe-groep, waarvan de meeste zich in Europa bevinden; een toename en een afname van het methamfetaminegebruik op ongeveer hetzelfde aantal locaties; en een voortdurende afname van het MDMA-gebruik op een grote meerderheid van de locaties.