Ορίστε, στερεοχημεία 1.01:
Τα προθέματα l και d είναι απλά συντομογραφία για το δεξτροωτικό ή το λεβορωτικό: προς τα πού περιστρέφει το μόριο το πολωμένο φως. "l" =levo = προς τα αριστερά, "d" = dextro = προς τα δεξιά. Αλλά αυτά τα προθέματα είναι παλιά και δεν χρησιμοποιούνται πλέον.
Στη σύγχρονη ονοματολογία έχουν αντικατασταθεί από το (+) για το dextro και το (-) για το levo.
Τα προθέματα L και D (κεφαλαία γράμματα) αναφέρονται στις προβολές Fischer των μορίων και δεν έχουν καμία σχέση με το πώς περιστρέφεται το φως, αλλά προς ποια κατεύθυνση σχεδιάζονται βασικά μέρη του μορίου σε αυτό το τυποποιημένο μοντέλο. Στην περίπτωση αυτή είναι στην πραγματικότητα ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ σε σχέση με τα προθέματα d και l : το d είναι L και το l είναι D.
Έτσι το L-(+)-ταρταρικό οξύ σημαίνει: "ένα μόριο τρυγικού οξέος που σχεδιάζεται στην προβολή Fischer με τη σχετική ομάδα στραμμένη προς τα Αριστεράκαι περιστρέφει το πολωμένο φως προς τα δεξιά", ή αλλιώς δεξτρότρο, ή αλλιώς δεξτρό, ή αλλιώς d-ταρταρικό οξύ. Πρόκειται για τη φυσική μορφή του τρυγικού οξέος.
Και, φυσικά, το αντίστροφο για το D-(-)-τερταρικό οξύ.
Τώρα, απ' όσο καταλαβαίνω, και τα δύο ισομερή του τρυγικού οξέος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση εναντιομερών των αμφεταμινών. Αν χρησιμοποιήσετε D-(-)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της d-amph/D- τρυγικό οξύ που συντρίβονται, και αν χρησιμοποιήσετε L-(+)-τρυγικό οξύ θα έχετε κρυστάλλους της l-amph/L- τρυγικό οξύ που συντρίβονται.
Η χρήση DL-τριαντικού οξέος θα ήταν απολύτως άχρηστη, αφού δεν θα διαχώριζε τίποτα: και τα δύο εναντιομερή θα έβγαιναν.
