Βήμα 1. Ανισαλδεΰδη από ανηθόλη μέσω οξειδωτικής διάσπασης.
20 g ανισέλαιο αιωρήθηκαν σε μείγμα 150 mL νερού και 30 mL conc. θειικού οξέος- προσθήκη 55 g διχρωμικού νατρίου με τέτοιο ρυθμό ώστε η θερμοκρασία να μην υπερβαίνει τους 40 °C. Το μείγμα της αντίδρασης εκχυλίστηκε με 4 x 125 mL τολουόλιο και ο διαλύτης εξατμίστηκε. Το εναπομένον έλαιο αποστάχθηκε υπό κενό για να παραχθούν 9,1 g ανισαλδεΰδης.
Βήμα 2. Ο-φορμυλ-4-μεθοξυφαινόλη.
6 mL ανισαλδεΰδης διαλύθηκαν σε 75 mL διχλωρομεθάνιο (DCM). Προστέθηκε μείγμα 12 g υπεροξειδίου του υδρογόνου 60% aq.soln και 10 mL conc. μυρμηκικού οξέος σε 30 λεπτά. Το μείγμα της αντίδρασης επαναρροφήθηκε απαλά για 21 ώρες.
Βήμα 3. 4-μεθοξυφαινόλη.
Η εξάτμιση του διαλύτη από το βήμα 2 της αντίδρασης και η παραλαβή του υπολείμματος σε 100 mL υδατικού NaOH (20%) (25 mL MeOH ως συνδιαλύτης) έδωσε 4,1 g 4-μεθοξυφαινόλης ως λευκό κρυσταλλικό προϊόν μετά τα συνήθη στάδια επεξεργασίας και καθαρισμού.
Βήμα 4. Φορμυλίωση Reimer-Tiemann της 4-μεθοξυφαινόλης προς 2-υδροξυ-5-μεθοξυβενζαλδεΰδη.
124,1 g 4-μεθοξυφαινόλης διαλύθηκαν σε διάλυμα NaOH (320 g NaOH σε 400 mL νερό). Προστέθηκαν συνολικά 161 mL χλωροφορμίου. Η συνήθης επεξεργασία και η απόσταξη με ατμό απέδωσαν 109,8 g διαυγούς, κίτρινου ελαίου που δεν στερεοποιήθηκε κατά την παραμονή σε θερμοκρασία δωματίου.
Βήμα 5. Μεθυλίωση της 2-υδροξυ-5-μεθοξυβενζαλδεΰδης.
Το κίτρινο έλαιο από το βήμα 4 χρησιμοποιήθηκε χωρίς περαιτέρω καθαρισμό. Μια φιάλη RB των 250 ml φορτώθηκε με 100 ml ακετόνης, 14 g άνυδρου ανθρακικού καλίου και 10 g 2-υδροξυ-5-μεθοξυ-βενζαλδεΰδης. Το μείγμα οδηγήθηκε σε θερμοκρασία επαναρροής και προστέθηκαν 11 g θειικού διμεθυλίου. Η αντίδραση συνεχίστηκε για 4 ώρες. Ο διαλύτης εξατμίστηκε και το ακατέργαστο τελικό προϊόν κρυσταλλώθηκε σε κρύο νερό. Με ανακρυστάλλωση από EtOH/νερό προέκυψαν 8,3 g 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδης.
20 g ανισέλαιο αιωρήθηκαν σε μείγμα 150 mL νερού και 30 mL conc. θειικού οξέος- προσθήκη 55 g διχρωμικού νατρίου με τέτοιο ρυθμό ώστε η θερμοκρασία να μην υπερβαίνει τους 40 °C. Το μείγμα της αντίδρασης εκχυλίστηκε με 4 x 125 mL τολουόλιο και ο διαλύτης εξατμίστηκε. Το εναπομένον έλαιο αποστάχθηκε υπό κενό για να παραχθούν 9,1 g ανισαλδεΰδης.
Βήμα 2. Ο-φορμυλ-4-μεθοξυφαινόλη.
6 mL ανισαλδεΰδης διαλύθηκαν σε 75 mL διχλωρομεθάνιο (DCM). Προστέθηκε μείγμα 12 g υπεροξειδίου του υδρογόνου 60% aq.soln και 10 mL conc. μυρμηκικού οξέος σε 30 λεπτά. Το μείγμα της αντίδρασης επαναρροφήθηκε απαλά για 21 ώρες.
Βήμα 3. 4-μεθοξυφαινόλη.
Η εξάτμιση του διαλύτη από το βήμα 2 της αντίδρασης και η παραλαβή του υπολείμματος σε 100 mL υδατικού NaOH (20%) (25 mL MeOH ως συνδιαλύτης) έδωσε 4,1 g 4-μεθοξυφαινόλης ως λευκό κρυσταλλικό προϊόν μετά τα συνήθη στάδια επεξεργασίας και καθαρισμού.
Βήμα 4. Φορμυλίωση Reimer-Tiemann της 4-μεθοξυφαινόλης προς 2-υδροξυ-5-μεθοξυβενζαλδεΰδη.
124,1 g 4-μεθοξυφαινόλης διαλύθηκαν σε διάλυμα NaOH (320 g NaOH σε 400 mL νερό). Προστέθηκαν συνολικά 161 mL χλωροφορμίου. Η συνήθης επεξεργασία και η απόσταξη με ατμό απέδωσαν 109,8 g διαυγούς, κίτρινου ελαίου που δεν στερεοποιήθηκε κατά την παραμονή σε θερμοκρασία δωματίου.
Βήμα 5. Μεθυλίωση της 2-υδροξυ-5-μεθοξυβενζαλδεΰδης.
Το κίτρινο έλαιο από το βήμα 4 χρησιμοποιήθηκε χωρίς περαιτέρω καθαρισμό. Μια φιάλη RB των 250 ml φορτώθηκε με 100 ml ακετόνης, 14 g άνυδρου ανθρακικού καλίου και 10 g 2-υδροξυ-5-μεθοξυ-βενζαλδεΰδης. Το μείγμα οδηγήθηκε σε θερμοκρασία επαναρροής και προστέθηκαν 11 g θειικού διμεθυλίου. Η αντίδραση συνεχίστηκε για 4 ώρες. Ο διαλύτης εξατμίστηκε και το ακατέργαστο τελικό προϊόν κρυσταλλώθηκε σε κρύο νερό. Με ανακρυστάλλωση από EtOH/νερό προέκυψαν 8,3 g 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδης.
Last edited:
