Εισαγωγή
Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να συνοψίσει τη μέχρι σήμερα βιβλιογραφία που σχετίζεται με την πυρόλυση και την κατάποση θερμού ατμού της μεθαμφεταμίνης και τις συνοδευτικές διαδικασίες θερμικής αποικοδόμησης. Η μεθαμφεταμίνη είναι ένα κοινό καπνίσιμο ναρκωτικό κατάχρησης. Το κάπνισμα ενός ναρκωτικού δίνει γενικά ταχεία έναρξη δράσης, συγκρίσιμη όσον αφορά τη μεθαμφεταμίνη με την ενδοφλέβια χορήγηση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θερμική αποσύνθεση αρχίζει με τη διάσπαση του ασθενέστερου δεσμού (συχνά C-N) για τη δημιουργία ελεύθερων ριζών που στη συνέχεια σχηματίζουν τα πιο σταθερά στερικά ευνοούμενα προϊόντα. Η διαδικασία θέρμανσης παράγει συχνά προϊόντα θερμικής αποσύνθεσης καθώς και προϊόντα που αποτελούν μεταβολίτες. Η οξεία και η χρόνια τοξικότητα αυτών των παραπροϊόντων είναι ελάχιστα κατανοητή, αν κατανοητή καθόλου.
Η εισπνοή ατμών ως τρόπος κατάποσης παραδίδει τις ενώσεις στους πνεύμονες μέσω του στόματος και της μύτης. Ενώ οι βλεννογόνες μεμβράνες του στόματος και της μύτης προορίζονται να φιλτράρουν τα σωματίδια, μπορεί να συμβεί παγίδευση υδατοδιαλυτών ενώσεων σε αυτές τις επιφάνειες. Μόλις εισέλθουν στους πνεύμονες, τα μόρια κατανέμονται στην κυκλοφορία του αίματος με ρυθμό που εξαρτάται από την ένωση. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον βαθμό απορρόφησης περιλαμβάνουν το πόσο μακριά ταξιδεύουν οι εισπνεόμενες ουσίες στους πνεύμονες, την ενδογενή διαλυτότητα στο αίμα και τον ρυθμό ροής του αίματος μέσω των πνευμόνων. Μόλις εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, οι ενώσεις διανέμονται στους ιστούς χωρίς τον μεταβολισμό πρώτης τάξης που συμβαίνει με τα φάρμακα που απορροφώνται από τον γαστρεντερικό σωλήνα. Ως αποτέλεσμα, η αποτελεσματική δόση ενός συγκεκριμένου φαρμάκου που λαμβάνεται με το κάπνισμα μπορεί να είναι πολύ υψηλότερη από την ίδια ποσότητα φαρμάκου που λαμβάνεται από το στόμα. Επιπλέον, οι φαρμακολογικές επιδράσεις μπορούν να εμφανιστούν σχεδόν στιγμιαία με ένα καπνιστό φάρμακο. Η ταχεία και έντονη έναρξη των φαρμακολογικών επιδράσεων είναι το κίνητρο για τον καπνό ή την ένεση μιας συγκεκριμένης ουσίας, σε αντίθεση με την από του στόματος λήψη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θερμική αποσύνθεση αρχίζει με τη διάσπαση του ασθενέστερου δεσμού (συχνά C-N) για τη δημιουργία ελεύθερων ριζών που στη συνέχεια σχηματίζουν τα πιο σταθερά στερικά ευνοούμενα προϊόντα. Η διαδικασία θέρμανσης παράγει συχνά προϊόντα θερμικής αποσύνθεσης καθώς και προϊόντα που αποτελούν μεταβολίτες. Η οξεία και η χρόνια τοξικότητα αυτών των παραπροϊόντων είναι ελάχιστα κατανοητή, αν κατανοητή καθόλου.
Η εισπνοή ατμών ως τρόπος κατάποσης παραδίδει τις ενώσεις στους πνεύμονες μέσω του στόματος και της μύτης. Ενώ οι βλεννογόνες μεμβράνες του στόματος και της μύτης προορίζονται να φιλτράρουν τα σωματίδια, μπορεί να συμβεί παγίδευση υδατοδιαλυτών ενώσεων σε αυτές τις επιφάνειες. Μόλις εισέλθουν στους πνεύμονες, τα μόρια κατανέμονται στην κυκλοφορία του αίματος με ρυθμό που εξαρτάται από την ένωση. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τον βαθμό απορρόφησης περιλαμβάνουν το πόσο μακριά ταξιδεύουν οι εισπνεόμενες ουσίες στους πνεύμονες, την ενδογενή διαλυτότητα στο αίμα και τον ρυθμό ροής του αίματος μέσω των πνευμόνων. Μόλις εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, οι ενώσεις διανέμονται στους ιστούς χωρίς τον μεταβολισμό πρώτης τάξης που συμβαίνει με τα φάρμακα που απορροφώνται από τον γαστρεντερικό σωλήνα. Ως αποτέλεσμα, η αποτελεσματική δόση ενός συγκεκριμένου φαρμάκου που λαμβάνεται με το κάπνισμα μπορεί να είναι πολύ υψηλότερη από την ίδια ποσότητα φαρμάκου που λαμβάνεται από το στόμα. Επιπλέον, οι φαρμακολογικές επιδράσεις μπορούν να εμφανιστούν σχεδόν στιγμιαία με ένα καπνιστό φάρμακο. Η ταχεία και έντονη έναρξη των φαρμακολογικών επιδράσεων είναι το κίνητρο για τον καπνό ή την ένεση μιας συγκεκριμένης ουσίας, σε αντίθεση με την από του στόματος λήψη.
Η διαδικασία θέρμανσης
Μία από τις προκλήσεις που σχετίζονται με τον προσδιορισμό των προϊόντων θερμικής αποσύνθεσης των καπνιστών ναρκωτικών κατάχρησης είναι ο καθορισμός ρεαλιστικών και αντιπροσωπευτικών θερμοκρασιακών περιοχών της διαδικασίας τόσο από την πλευρά του χρήστη όσο και από την πλευρά της ανάλυσης. Δεν υπάρχει μία μόνο μέθοδος "καπνίσματος" αλλά μάλλον ένα εύρος συνθηκών από την ήπια έως μέτρια θέρμανση με σύνεργα έως την πιο επιθετική θέρμανση που συμβαίνει σε ένα σύστημα που μοιάζει με τσιγάρο. Στην απλούστερη περίπτωση, η θέρμανση εξατμίζει το ναρκωτικό για να μεταφερθεί στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των πνευμόνων. Είναι δυνατές και άλλες διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της εξάτμισης άλλων συστατικών και μολυσματικών ουσιών, της εξάτμισης που ακολουθείται από θερμική αποικοδόμηση ή της θερμικής αποικοδόμησης σε μια επιφάνεια που ακολουθείται από εξάτμιση (Σχήμα 1).
Σχήμα 1. Πάνω πλαίσιο: Διαδρομές μέσω των οποίων ένα φάρμακο ή άλας φαρμάκου μπορεί να φτάσει στην αέρια φάση. Το γενικό Β αντιπροσωπεύει ένα βασικό φάρμακο στη μη πρωτονιωμένη (ελεύθερη βάση) μορφή- το TD αναφέρεται σε προϊόντα θερμικής αποσύνθεσης.
Η μεθαμφεταμίνη είναι βασική και περιέχει μία ομάδα αμίνης. Το στερεό μπορεί να βρίσκεται στη μορφή ελεύθερης βάσης (Β), στη μορφή άλατος (συνήθως αλλά όχι αποκλειστικά το άλας υδροχλωριδίου) ή στην πρωτονιωμένη μορφή (BH+). Η εξάτμιση, η προαπαιτούμενη συνθήκη για το κάπνισμα, όπως ορίζεται στην παρούσα ανασκόπηση, μπορεί να περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από μια αλλαγή φάσης (Σχήμα 1, Μονοπάτι 1), ο βαθμός της οποίας εξαρτάται από τον τρόπο θέρμανσης, τη θερμοκρασία, τη μήτρα και το εν λόγω φάρμακο. Μπορεί πρώτα να επέλθει θερμική αποικοδόμηση του άλατος προς τη μορφή ελεύθερης βάσης, ακολουθούμενη από επακόλουθη εξάτμιση (Σχήμα 1, Μονοπάτι 2). Υπό διαφορετικές συνθήκες θέρμανσης, η βάση ή το άλας μπορεί να υποστεί θερμική αποικοδόμηση πριν από την εξάτμιση (Σχήμα 1, Μονοπάτια 3 και 4), όπου μπορεί να λάβει χώρα πρόσθετη αποικοδόμηση.
Τα ναρκωτικά μπορούν να προσλαμβάνονται μέσω εισπνοής σε θεραπευτικές και ψυχαγωγικές καταστάσεις. Οι θεραπευτικοί παράγοντες μπορούν να χορηγηθούν μέσω εισπνοής, αλλά αυτοί οι τρόποι δεν περιλαμβάνουν επιθετική θέρμανση- μάλλον, ο στόχος είναι η δημιουργία ενός εισπνεύσιμου αερολύματος. Η μόνη σημαντική θεραπευτική χρήση εξατμιζόμενων ουσιών είναι στην αναισθησία, όπου οι παράγοντες βρίσκονται συνήθως σε φάση ατμών σε θερμοκρασία δωματίου. Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αυξάνουν τη δημοτικότητά τους ως μέσο χορήγησης νικοτίνης. Αυτές οι συσκευές θερμαίνουν απαλά διαλύματα διολών, αρωματικών ουσιών και νικοτίνης για τη δημιουργία ενός εισπνεύσιμου αερολύματος. Η θερμότητα παρέχεται μέσω μιας μπαταρίας με θερμοκρασίες της τάξης των 40-65 °C. Σε αυτές τις θερμοκρασίες, η θερμική υποβάθμιση αναμένεται να είναι ελάχιστη. Μέχρι τη συγγραφή του παρόντος εγγράφου, δεν έχουν εντοπιστεί δημοσιευμένες αναφορές που να συζητούν ειδικά την κατάποση καταχρηστικών ναρκωτικών ουσιών μέσω ηλεκτρονικών τσιγάρων.
Όπως φαίνεται στο Σχήμα 2α, οι αντιδραστικές περιοχές είναι η ζώνη καύσης (εξώθερμες αντιδράσεις) και η ζώνη πυρόλυσης, όπου κυριαρχούν οι ενδόθερμες αντιδράσεις. Η ενεργός καύση λαμβάνει χώρα στην άκρη και επιτείνεται όταν ο χρήστης "ρουφάει" το τσιγάρο και τραβάει αέρα μέσα από την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της ρουφηξιάς, η θερμοκρασία αυξάνεται γρήγορα και μπορεί να πλησιάσει τους 950 °C. Το οξυγόνο εξαντλείται από τον αέρα καθώς αυτός ρέει μέσω της περιοχής καύσης προς την πυρολυτική περιοχή.
Τα ναρκωτικά μπορούν να προσλαμβάνονται μέσω εισπνοής σε θεραπευτικές και ψυχαγωγικές καταστάσεις. Οι θεραπευτικοί παράγοντες μπορούν να χορηγηθούν μέσω εισπνοής, αλλά αυτοί οι τρόποι δεν περιλαμβάνουν επιθετική θέρμανση- μάλλον, ο στόχος είναι η δημιουργία ενός εισπνεύσιμου αερολύματος. Η μόνη σημαντική θεραπευτική χρήση εξατμιζόμενων ουσιών είναι στην αναισθησία, όπου οι παράγοντες βρίσκονται συνήθως σε φάση ατμών σε θερμοκρασία δωματίου. Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αυξάνουν τη δημοτικότητά τους ως μέσο χορήγησης νικοτίνης. Αυτές οι συσκευές θερμαίνουν απαλά διαλύματα διολών, αρωματικών ουσιών και νικοτίνης για τη δημιουργία ενός εισπνεύσιμου αερολύματος. Η θερμότητα παρέχεται μέσω μιας μπαταρίας με θερμοκρασίες της τάξης των 40-65 °C. Σε αυτές τις θερμοκρασίες, η θερμική υποβάθμιση αναμένεται να είναι ελάχιστη. Μέχρι τη συγγραφή του παρόντος εγγράφου, δεν έχουν εντοπιστεί δημοσιευμένες αναφορές που να συζητούν ειδικά την κατάποση καταχρηστικών ναρκωτικών ουσιών μέσω ηλεκτρονικών τσιγάρων.
Όπως φαίνεται στο Σχήμα 2α, οι αντιδραστικές περιοχές είναι η ζώνη καύσης (εξώθερμες αντιδράσεις) και η ζώνη πυρόλυσης, όπου κυριαρχούν οι ενδόθερμες αντιδράσεις. Η ενεργός καύση λαμβάνει χώρα στην άκρη και επιτείνεται όταν ο χρήστης "ρουφάει" το τσιγάρο και τραβάει αέρα μέσα από την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της ρουφηξιάς, η θερμοκρασία αυξάνεται γρήγορα και μπορεί να πλησιάσει τους 950 °C. Το οξυγόνο εξαντλείται από τον αέρα καθώς αυτός ρέει μέσω της περιοχής καύσης προς την πυρολυτική περιοχή.
Εικόνα 2. Πάνω πλαίσιο: Θερμαινόμενες ζώνες και ροή αέρα σε ένα τσιγάρο. Κάτω αριστερά: Θερμαινόμενες ζώνες και ροή αέρα σε αυτοσχέδια συσκευή θέρμανσης. Κάτω δεξιά: Διαδικασία θέρμανσης σε ανοιχτό αέρα όπως στο "κυνηγώντας τον δράκο".
Οι χημικές αντιδράσεις εδώ κυριαρχούνται από την αναγωγική αποσύνθεση. Η συμπύκνωση και η διήθηση των σωματιδίων συμβαίνει ως προϊόντα κοντά στο στόμα. Σε μια εργασία του 2004 συζητήθηκαν πειράματα για τον προσδιορισμό του βαθμού θερμικής αποικοδόμησης των πτητικών ενώσεων κατά τη διάρκεια του καπνίσματος τσιγάρων. Χρησιμοποιώντας μια αναλυτική είσοδο πυρόλυσης σε ένα GC-MS, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι για τις περισσότερες ενώσεις, το μεγαλύτερο μέρος της μητρικής ένωσης μεταφέρεται στον καπνιστή. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι ο βαθμός της άθικτης μεταφοράς εξαρτάται από το βάρος του τύπου και την πτητικότητα (όσο μικρότερο το μοριακό βάρος, τόσο μεγαλύτερη η άθικτη μεταφορά) και σε μικρότερο βαθμό από τις λειτουργικές ομάδες και τη μήτρα. Οι συγγραφείς συνέκριναν τα αποτελέσματα της αναλυτικής πυρόλυσης με το κάπνισμα χρησιμοποιώντας ραδιοσημασμένες ενώσεις και για σχετικά πτητικές ενώσεις (<~300Da) ανέφεραν ότι η αναλυτική πυρόλυση ήταν ένα καλό μοντέλο για το κάπνισμα. Σημείωσαν μια επιφύλαξη: η μεθοδολογία αυτή υπερεκτίμησε τον βαθμό πυρόλυσης των μεγαλύτερων, λιγότερο πτητικών ενώσεων. Αυτός ο περιορισμός δεν είναι κρίσιμος στο πλαίσιο των ναρκωτικών κατάχρησης, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μοριακό βάρος μικρότερο από 400Da.
Το κάπνισμα τσιγάρων δεν μιμείται την τυπική διαδικασία που χρησιμοποιείται για την κατάποση ναρκωτικών όπως η κοκαΐνη, η μεθαμφεταμίνη, η αμφεταμίνη, η ηρωίνη και η φαιντανύλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις (Εικόνες 2β και 2γ), τα ναρκωτικά τοποθετούνται σε μια επιφάνεια ή σε έναν αυτοσχέδιο σωλήνα όπως μια λάμπα και θερμαίνονται με τη χρήση αναπτήρα. Ο ατμός εισέρχεται στους πνεύμονες με τη χρήση καλαμακίου ή παρόμοιας συσκευής. Ανάλογα με τον σχεδιασμό της συσκευής, ο χρήστης μπορεί να τραβήξει αέρα πάνω από το θερμαινόμενο υλικό ή, στις περιπτώσεις σωλήνων, μέσα από το υλικό. Δεν υπάρχει ζώνη καύσης συγκρίσιμη με εκείνη των τσιγάρων. Κατά συνέπεια, πολλοί τρόποι καπνίσματος περιγράφονται καλύτερα ως θέρμανση σε ανοικτό αέρα υπό οξειδωτικές συνθήκες. Στη μέθοδο που αναφέρεται ως "κυνήγι του δράκου", η ουσία τοποθετείται σε μια επιφάνεια όπως το αλουμινόχαρτο και θερμαίνεται με αναπτήρα. Το αλουμινόχαρτο φθάνει σε υψηλές θερμοκρασίες έως και 600 °C μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, αν και η απορρόφηση θερμότητας από τη μήτρα (που καθορίζεται από τις θερμοχωρητικότητες) μπορεί να περιορίσει τη θερμοκρασία του στερεού στους ~400 °C.
Το κάπνισμα τσιγάρων δεν μιμείται την τυπική διαδικασία που χρησιμοποιείται για την κατάποση ναρκωτικών όπως η κοκαΐνη, η μεθαμφεταμίνη, η αμφεταμίνη, η ηρωίνη και η φαιντανύλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις (Εικόνες 2β και 2γ), τα ναρκωτικά τοποθετούνται σε μια επιφάνεια ή σε έναν αυτοσχέδιο σωλήνα όπως μια λάμπα και θερμαίνονται με τη χρήση αναπτήρα. Ο ατμός εισέρχεται στους πνεύμονες με τη χρήση καλαμακίου ή παρόμοιας συσκευής. Ανάλογα με τον σχεδιασμό της συσκευής, ο χρήστης μπορεί να τραβήξει αέρα πάνω από το θερμαινόμενο υλικό ή, στις περιπτώσεις σωλήνων, μέσα από το υλικό. Δεν υπάρχει ζώνη καύσης συγκρίσιμη με εκείνη των τσιγάρων. Κατά συνέπεια, πολλοί τρόποι καπνίσματος περιγράφονται καλύτερα ως θέρμανση σε ανοικτό αέρα υπό οξειδωτικές συνθήκες. Στη μέθοδο που αναφέρεται ως "κυνήγι του δράκου", η ουσία τοποθετείται σε μια επιφάνεια όπως το αλουμινόχαρτο και θερμαίνεται με αναπτήρα. Το αλουμινόχαρτο φθάνει σε υψηλές θερμοκρασίες έως και 600 °C μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, αν και η απορρόφηση θερμότητας από τη μήτρα (που καθορίζεται από τις θερμοχωρητικότητες) μπορεί να περιορίσει τη θερμοκρασία του στερεού στους ~400 °C.
Ορολογία και μηχανισμός
Ο όρος που χρησιμοποιείται συχνότερα για να περιγράψει τη διαδικασία καπνίσματος στο πλαίσιο των ναρκωτικών κατάχρησης είναι πυρόλυση. Η πυρόλυση είναι ένας τύπος αντίδρασης θερμικής αποικοδόμησης σε αέρια φάση που μπορεί να συμβεί σε αερόβιες ή σε αναερόβιες συνθήκες. Με αυστηρό ορισμό, η πυρόλυση δεν είναι καύση, αλλά η πυρόλυση μπορεί να οδηγήσει στην έναρξη της καύσης. Το εύρος θερμοκρασίας στο οποίο λαμβάνει χώρα η πυρόλυση εξαρτάται από το υλικό που υφίσταται αποσύνθεση. Στην παρούσα ανασκόπηση, η πυρόλυση θα χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει τη διάσπαση δεσμών που παράγουν ελεύθερες ρίζες οι οποίες παράγουν, άμεσα ή έμμεσα, μόρια προϊόντων. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η αρχική διάσπαση βασίζεται στην αντοχή των δεσμών και οι ενώσεις που σχηματίζονται μπορούν να προβλεφθούν με βάση τη σχετική σταθερότητα των προϊόντων και των πιθανών προϊόντων αναδιάταξης. Οι αντιδράσεις πυρόλυσης (κατά σειρά συχνότητας) περιλαμβάνουν αποβολές, αναδιατάξεις, οξειδώσεις, αναγωγές, υποκαταστάσεις και προσθήκες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πυρόλυση αέριας φάσης έχει μελετηθεί εκτενώς σε τομείς όπως η καύση, η καύση βιομάζας, τα πολυμερή και η ενέργεια/καύσιμα, αλλά δεν υπάρχουν έτοιμα εργαλεία ή εφαρμογές που να επιτρέπουν την ταχεία in silico πρόβλεψη των προϊόντων πυρόλυσης που μπορούν να σχηματιστούν από ένα δεδομένο μικρό μόριο υπό ένα δεδομένο σύνολο συνθηκών. Από τους προαναφερθέντες τύπους αντιδράσεων, η πυρολυτική εξάλειψη είναι η πιο συχνά παρατηρούμενη και μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως α-εξάλειψη, β-εξάλειψη, 1,3-εξάλειψη κ.λπ., ανάλογα με το ποια άτομα συμμετέχουν στην αρχική διάσπαση του δεσμού και ποια άτομα εξαλείφονται. Πολλές από αυτές τις αντιδράσεις εξάλειψης ακολουθούν μηχανισμό Ei, μια ενδομοριακή (i) διαδικασία εξάλειψης. Η μεταβατική κατάσταση είναι κυκλική και κάθε νεοδημιουργούμενος διπλός δεσμός γενικά πηγαίνει προς τον λιγότερο υποκατεστημένο άνθρακα (κανόνας του Hoffmann). Εάν ένας διπλός δεσμός υπάρχει ήδη εντός του μορίου πριν από την αντίδραση, ευνοείται ο σχηματισμός ενός συζευγμένου συστήματος, εάν είναι στερικά εφικτό.
Λίγες εργασίες ασχολήθηκαν με την επίδραση της κατάστασης πρωτονίωσης και της μορφής όξινου άλατος των βασικών φαρμάκων που αξιολογήθηκαν για προϊόντα πυρολύσεως. Το χλωριούχο ανιόν (από ένα άλας HCl) μπορεί να δράσει ως πυρηνόφιλο και, ως αποτέλεσμα, έχουν παρατηρηθεί χλωριωμένα προϊόντα ως προϊόντα πυρόλυσης.
Λίγες εργασίες ασχολήθηκαν με την επίδραση της κατάστασης πρωτονίωσης και της μορφής όξινου άλατος των βασικών φαρμάκων που αξιολογήθηκαν για προϊόντα πυρολύσεως. Το χλωριούχο ανιόν (από ένα άλας HCl) μπορεί να δράσει ως πυρηνόφιλο και, ως αποτέλεσμα, έχουν παρατηρηθεί χλωριωμένα προϊόντα ως προϊόντα πυρόλυσης.
Σχήμα 3. Αναφερόμενα προϊόντα πυρόλυσης της μεθαμφεταμίνης.
Υπάρχουν επτά κύρια προϊόντα πυρόλυσης: αμφεταμίνη (17, Σχήμα 3), trans-φαινυλακετόνη (18, Σχήμα 3), διμεθυλαμφεταμίνη (19, Σχήμα 3), n-ακετυλο, n-προπιονυλο, n-φορμυλο-μεθυλομεθαμφεταμίνη (20, Σχήμα 3) και n-κυανομεθυλομεθαμφεταμίνη (21, Σχήμα 3). Μια μελέτη του 1999 επιβεβαίωσε πολλά από αυτά τα πυρολυτικά προϊόντα και ταυτοποίησε πολλά άλλα, συμπεριλαμβανομένης της φουρφουρυλομεθυλαμφεταμίνης, του 2-προπενυλοβενζολίου, της βενζυλομεθυλοκετοξίμης, της 3,4-διυδρο-2-ναφθαλεόνης, της n-φορμυλαμφεταμίνης, της n-ακετυλαμφεταμίνης και του βιοβενζυλίου, αν και οι ταυτοποιήσεις δεν επιβεβαιώθηκαν από πρότυπα αναφοράς.
Μια εργασία που δημοσιεύθηκε το 2007 από τους Ely et al. χρησιμοποίησε αναλυτικό πυροσκόπιο και ταυτοποίησε αμφεταμίνη, αιθυλοβενζόλιο, 1-φαινυλοπροπένιο (22, Εικόνα 3), τολουόλιο, στυρένιο, εφεδρίνη, νορ-εφεδρίνη και διάφορους μεταβολίτες ως προϊόντα πυρολύσεως. Αξιολογήθηκαν μερικά μείγματα (με καφεΐνη, λιδοκαΐνη και βενζοκαΐνη) χωρίς αξιοσημείωτες διαφορές στα πυρολυτικά προϊόντα της μεθαμφεταμίνης. Αναφέρθηκε επίσης βενζύλιο, αλλά η ταυτοποίηση δεν επιβεβαιώθηκε από πρότυπα αναφοράς.
Τα τελευταία αναφερόμενα συστατικά δεν έχουν σημαντική επίδραση στον οργανισμό του καταναλωτή λόγω των εξαιρετικά μικρών ποσοτήτων. Για παράδειγμα, η εξάχνωση 1 g μεθαμφεταμίνης δεν παράγει περισσότερα από 0,00001 g εφεδρίνης και νορεφεδρίνης, που είναι 1000 φορές χαμηλότερα από την ελάχιστη αποτελεσματική δόση. Πιθανόν, κατά την εξάχνωση, να σχηματίζονται διάφορες άλλες ουσίες, αλλά σε τόσο ασήμαντες ποσότητες που δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης των μεθόδων ελέγχου.
Μια εργασία που δημοσιεύθηκε το 2007 από τους Ely et al. χρησιμοποίησε αναλυτικό πυροσκόπιο και ταυτοποίησε αμφεταμίνη, αιθυλοβενζόλιο, 1-φαινυλοπροπένιο (22, Εικόνα 3), τολουόλιο, στυρένιο, εφεδρίνη, νορ-εφεδρίνη και διάφορους μεταβολίτες ως προϊόντα πυρολύσεως. Αξιολογήθηκαν μερικά μείγματα (με καφεΐνη, λιδοκαΐνη και βενζοκαΐνη) χωρίς αξιοσημείωτες διαφορές στα πυρολυτικά προϊόντα της μεθαμφεταμίνης. Αναφέρθηκε επίσης βενζύλιο, αλλά η ταυτοποίηση δεν επιβεβαιώθηκε από πρότυπα αναφοράς.
Τα τελευταία αναφερόμενα συστατικά δεν έχουν σημαντική επίδραση στον οργανισμό του καταναλωτή λόγω των εξαιρετικά μικρών ποσοτήτων. Για παράδειγμα, η εξάχνωση 1 g μεθαμφεταμίνης δεν παράγει περισσότερα από 0,00001 g εφεδρίνης και νορεφεδρίνης, που είναι 1000 φορές χαμηλότερα από την ελάχιστη αποτελεσματική δόση. Πιθανόν, κατά την εξάχνωση, να σχηματίζονται διάφορες άλλες ουσίες, αλλά σε τόσο ασήμαντες ποσότητες που δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης των μεθόδων ελέγχου.
Σύντομη επισκόπηση των προϊόντων πυρόλυσης
Η αμφεταμίνη είναι ένα διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος που, όπως και η μεθαμφεταμίνη, βασίζεται στην αύξηση της απελευθέρωσης κατεχολαμινών (ντοπαμίνη, νορεπινεφρίνη και σεροτονίνη) από τις προσυναπτικές απολήξεις, η οποία μειώνει την κόπωση, προκαλεί ένα κύμα ενέργειας, μειώνει την ανάγκη για ύπνο και καταστέλλει την όρεξη.
Η φαινυλακετόνη είναι μια ουσία που χρησιμοποιείται για τη σύνθεση της αμφεταμίνης και της μεθαμφεταμίνης, καθώς και ένας ανενεργός μεταβολίτης αυτών των επιφανειοδραστικών ουσιών. Στο σώμα, υφίσταται οξείδωση σε βενζοϊκό οξύ, σύζευξη με γλυκίνη για να σχηματίσει ιππουρικό οξύ, το οποίο αποβάλλεται από τα νεφρά. Δεν έχει αξιοσημείωτη ψυχοδραστική επίδραση στον οργανισμό με αυτή τη μέθοδο χρήσης.
Ηδιμεθυλαμφεταμίνη είναι ένα διεγερτικό του ΚΝΣ που είναι λιγότερο ισχυρό από την αμφεταμίνη και τη μεθαμφεταμίνη, με παρόμοια αποτελέσματα. Η Ν-φορμυλομεθαμφεταμίνη είναι τοξική ουσία που ερεθίζει το δέρμα και τους βλεννογόνους, προκαλεί μεταβολικές διαταραχές, τείνει να συσσωρεύεται στον οργανισμό, προκαλώντας ψυχικές διαταραχές, οργανικές βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αναστρέφεται σε μεθαμφεταμίνη σε όξινο περιβάλλον.
Η Ν-φορμυλομεθαμφεταμίνη είναι τοξική ουσία που ερεθίζει το δέρμα και τους βλεννογόνους, προκαλεί μεταβολικές διαταραχές, τείνει να συσσωρεύεται στον οργανισμό, προκαλώντας ψυχικές διαταραχές, οργανικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος. ανάγεται σε μεθαμφεταμίνη σε όξινο περιβάλλον.
Το1-πνυλπροπένιο είναι καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο- δεν συσσωρεύεται στον οργανισμό. Η συχνή εισπνοή προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.
ΗΝ-κυανομεθυλομεθαμφεταμίνη είναι ισχυρό δηλητήριο, έχει τοπική ερεθιστική επίδραση στο δέρμα και στους βλεννογόνους, στο σώμα μεταβολίζεται σε κυανίδια, τα οποία αναστέλλουν την κυτταρική αναπνοή. Σχηματίζεται μόνο όταν η μεθαμφεταμίνη υποκαθίσταται μαζί με καπνό (για παράδειγμα, κατά το κάπνισμα τσιγάρου με μεθαμφεταμίνη).
Η φαινυλακετόνη είναι μια ουσία που χρησιμοποιείται για τη σύνθεση της αμφεταμίνης και της μεθαμφεταμίνης, καθώς και ένας ανενεργός μεταβολίτης αυτών των επιφανειοδραστικών ουσιών. Στο σώμα, υφίσταται οξείδωση σε βενζοϊκό οξύ, σύζευξη με γλυκίνη για να σχηματίσει ιππουρικό οξύ, το οποίο αποβάλλεται από τα νεφρά. Δεν έχει αξιοσημείωτη ψυχοδραστική επίδραση στον οργανισμό με αυτή τη μέθοδο χρήσης.
Ηδιμεθυλαμφεταμίνη είναι ένα διεγερτικό του ΚΝΣ που είναι λιγότερο ισχυρό από την αμφεταμίνη και τη μεθαμφεταμίνη, με παρόμοια αποτελέσματα. Η Ν-φορμυλομεθαμφεταμίνη είναι τοξική ουσία που ερεθίζει το δέρμα και τους βλεννογόνους, προκαλεί μεταβολικές διαταραχές, τείνει να συσσωρεύεται στον οργανισμό, προκαλώντας ψυχικές διαταραχές, οργανικές βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αναστρέφεται σε μεθαμφεταμίνη σε όξινο περιβάλλον.
Η Ν-φορμυλομεθαμφεταμίνη είναι τοξική ουσία που ερεθίζει το δέρμα και τους βλεννογόνους, προκαλεί μεταβολικές διαταραχές, τείνει να συσσωρεύεται στον οργανισμό, προκαλώντας ψυχικές διαταραχές, οργανικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος. ανάγεται σε μεθαμφεταμίνη σε όξινο περιβάλλον.
Το1-πνυλπροπένιο είναι καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο- δεν συσσωρεύεται στον οργανισμό. Η συχνή εισπνοή προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.
ΗΝ-κυανομεθυλομεθαμφεταμίνη είναι ισχυρό δηλητήριο, έχει τοπική ερεθιστική επίδραση στο δέρμα και στους βλεννογόνους, στο σώμα μεταβολίζεται σε κυανίδια, τα οποία αναστέλλουν την κυτταρική αναπνοή. Σχηματίζεται μόνο όταν η μεθαμφεταμίνη υποκαθίσταται μαζί με καπνό (για παράδειγμα, κατά το κάπνισμα τσιγάρου με μεθαμφεταμίνη).
Συμπεράσματα.
1. Μην καπνίζετε μεθαμφεταμίνη μαζί με καπνό σε καμία περίπτωση.
2. Σε περίπτωση που καπνίζετε καθαρή μεθαμφεταμίνη, συνιστάται να περνάτε τους ατμούς από ένα υγρό που περιέχει ένα ασθενές οξύ (χυμό λεμονιού, μήλου ή πορτοκαλιού, ξηρό κρασί κ.λπ.) πριν από την εισπνοή. Τα αέρια ψύχονται σε νερό και δεν βλάπτουν το αναπνευστικό σύστημα. Εάν ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις, η εισπνοή της μεθαμφεταμίνης δεν είναι πιο επικίνδυνη από την ενδορινική ή την από του στόματος χρήση.
2. Σε περίπτωση που καπνίζετε καθαρή μεθαμφεταμίνη, συνιστάται να περνάτε τους ατμούς από ένα υγρό που περιέχει ένα ασθενές οξύ (χυμό λεμονιού, μήλου ή πορτοκαλιού, ξηρό κρασί κ.λπ.) πριν από την εισπνοή. Τα αέρια ψύχονται σε νερό και δεν βλάπτουν το αναπνευστικό σύστημα. Εάν ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις, η εισπνοή της μεθαμφεταμίνης δεν είναι πιο επικίνδυνη από την ενδορινική ή την από του στόματος χρήση.
Last edited by a moderator:
