Question Χημική σύνθεση του LSD (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος)
- Thread starter chemistry.mob
- Start date
Σύνθεση του LSD-25 από μονοϋδρικό λυσεργικό οξύ
1. Ένας πολτός από 3,15 g μονοϋδρικού d-λυσεργικού οξέος και 7,3 g διαιθυλαμίνης σε 150 ml καθαρού χλωροφορμίου θερμαίνεται για παλινδρόμηση. 2. Μετά τη διάλυση του λυσεργικού οξέος (λίγα λεπτά) ψύχεται το μείγμα σε σημείο όπου η παλινδρόμηση έχει σταματήσει, αφαιρώντας τη θερμότητα. 3. Προτού το μείγμα κρυώσει περαιτέρω, 2 ml...
bbgate.comΣύνθεση LSD από λυσεργικό οξύ μέσω PyBOP
Αντιδραστήρια: Λυσεργικό οξύ (cas 82-58-6)2,80 g- χλωριούχο μεθυλένιο (DCM- CH2Cl2) 190 ml- N,N-διαιθυλομεθυλαμίνη (cas cas 616-39-7) 1,81 g- PyBOP (cas 128625-52-5) 5,70 g- διαιθυλαμίνη (cas 109-89-7) 0,84 g- υδροξείδιο του αμμωνίου (NH4OH) 100 ml 7,5 M- διττανθρακικό νάτριο (ψυχρό κορεσμένο υδατικό διάλυμα)...
bbgate.com
![Alpino [ B.H.M.]](/data/avatars/m/21/21009.jpg?1730558265){kind=avatar}
LSD-25
ΣΥΝΘΕΣΗ :
Ένα διάλυμα 6,7 g KOH σε 100 mL H2O, υπό αδρανή ατμόσφαιρα και μαγνητική ανάδευση, φέρεται στους 75 °C και προστίθενται 10 g τρυγικής εργοταμίνης (ET). Το μείγμα της αντίδρασης έγινε κίτρινο καθώς η εργοταμίνη διαλύθηκε σε διάστημα 1 h. Η ανάδευση συνεχίστηκε για επιπλέον 3 h. Το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε στους 10 °C περίπου με εξωτερικό παγόλουτρο και οξύνθηκε σε pH 3,0 περίπου με σταγονική προσθήκη 2,5 N H2SO4. Λευκά στερεά άρχισαν να εμφανίζονται νωρίς κατά την εξουδετέρωση- απαιτήθηκαν περίπου 60 mL θειικού οξέος. Το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα στερεά απομακρύνθηκαν με διήθηση και η τούρτα διήθησης πλύθηκε με 10 mL Et2O. Τα ξηρά στερεά μεταφέρθηκαν σε ποτήρι ζέσεως, αιωρήθηκαν σε 50 mL 15 % αμμωνίας σε άνυδρη αιθανόλη, αναδεύτηκαν για 1 ώρα και διαχωρίστηκαν με μεταγγίσεις. Η εκχύλιση αυτή επαναλήφθηκε και το αρχικό και το δεύτερο εκχύλισμα συνδυάστηκαν και διηθήθηκαν για να απομακρυνθούν μερικές εκατοντάδες χιλιοστόγραμμα ανεπιθύμητων στερεών. Το διαυγές διήθημα απογυμνώθηκε από το διαλύτη υπό κενό, τα εναπομένοντα στερεά διαλύθηκαν σε 50 ml 1% υδατικής αμμωνίας και το διάλυμα αυτό οξύνθηκε όπως προηγουμένως με 2,5 N H2SO4. Τα κατακρημνισμένα στερεά απομακρύνθηκαν με διήθηση και πλύθηκαν με Et2O μέχρι να απαλλαγούν από το χρώμα. Μετά από ξήρανση υπό κενό μέχρι σταθερού βάρους, ελήφθησαν 3,5 g ένυδρου d-λυσεργικού οξέος, το οποίο πρέπει να αποθηκεύεται σε σκοτεινό, σφραγισμένο δοχείο. Ένα εναιώρημα 3,15 g ένυδρου δ-λυσεργικού οξέος και 7,1 g διαιθυλαμίνης σε 150 mL CHCl3 οδηγήθηκε σε επαναρροή με ανάδευση. Με την αφαίρεση της εξωτερικής θέρμανσης, προστέθηκαν 3,4 g POCl3\ κατά τη διάρκεια 2 λεπτών, με ρυθμό επαρκή για τη διατήρηση των συνθηκών επαναρροής. Το μείγμα παρέμεινε σε επαναρροή για επιπλέον 5 λεπτά, οπότε όλα είχαν διαλυθεί. Αφού επανήλθε σε θερμοκρασία δωματίου, το διάλυμα προστέθηκε σε 200 mL 1 N NH4OH. Οι φάσεις διαχωρίστηκαν, η οργανική φάση ξηράνθηκε σε άνυδρο MgSO4, διηθήθηκε και ο διαλύτηςαπομακρύνθηκε υπό κενό. Το υπόλειµµα χρωµατογραφήθηκε πάνω σε αλουµίνα µε έκλουση χρησιµοποιώντας µίγµα 3:1 C6H6/CHCl3 και το κλάσµα που συλλέχθηκε απογυµνώθηκε από το διαλύτη υπό σκληρό κενό µέχρι σταθερού βάρους. Αυτό το στερεό ελεύθερης βάσης µπορεί να ανακρυσταλλωθεί από βενζόλιο και να δώσει λευκούς κρυστάλλους µε σηµείο τήξης 87-92 °C. IR (σε cm-1): 750, 776, 850, 937 και 996, με το καρβονύλιο στο 1631. Το φάσμα μάζας της ελεύθερης βάσης έχει ισχυρή μητρική κορυφή στη μάζα 323, με σημαντικά θραύσματα στις μάζες 181, 196, 207 και 221. Η βάση αυτή διαλύθηκε σε θερμό, ξηρό MeOH, χρησιμοποιώντας 4 mL ανά g προϊόντος. Στη συνέχεια προστέθηκε ξηρό d- τρυγικό οξύ (0,232 g ανά g βάσης LSD) και το διαυγές θερμό διάλυμα κατεργάστηκε με Et2O σταγόνα-σταγόνα μέχρις ότου η θολερότητα δεν διαλύθηκε με συνεχή ανάδευση. Η θολερότητα αυτή πήγε σε ένα λεπτό κρυσταλλικό αιώρημα (αυτό επιτυγχάνεται ταχύτερα με σπορά) και το διάλυμα αφέθηκε να κρυσταλλωθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας στο ψυγείο. Το φως του περιβάλλοντος πρέπει να περιορίζεται αυστηρά κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών. Το προϊόν απομακρύνθηκε με διήθηση, πλύθηκε φειδωλά με κρύα μεθανόλη, με κρύο μίγμα 1:1 MeOH/Et2O και στη συνέχεια ξηράνθηκε μέχρι σταθερού βάρους. Το λευκό κρυσταλλικό προϊόν ήταν τρυγική διαιθυλαμίδη λυσεργικού οξέος με δύο μόρια μεθανόλης κρυστάλλωσης, με mp περίπου 200 °C με διάσπαση, και ζύγιζε 3,11 g (66%).
Οι επαναλαμβανόμενες ανακρυσταλλώσεις από μεθανόλη παρήγαγαν ένα προϊόν που γινόταν προοδευτικά λιγότερο διαλυτό και τελικά σχεδόν αδιάλυτο, καθώς αυξανόταν η καθαρότητα. Ένα απολύτως καθαρό άλας, όταν είναι ξηρό και όταν ανακινείται στο σκοτάδι, εκπέμπει μικρές λάμψεις λευκού φωτός.
Έψαξα στα αρχεία μου και βρήκα αυτό, αν βοηθάει, χαίρομαι.
ΣΥΝΘΕΣΗ :
Ένα διάλυμα 6,7 g KOH σε 100 mL H2O, υπό αδρανή ατμόσφαιρα και μαγνητική ανάδευση, φέρεται στους 75 °C και προστίθενται 10 g τρυγικής εργοταμίνης (ET). Το μείγμα της αντίδρασης έγινε κίτρινο καθώς η εργοταμίνη διαλύθηκε σε διάστημα 1 h. Η ανάδευση συνεχίστηκε για επιπλέον 3 h. Το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε στους 10 °C περίπου με εξωτερικό παγόλουτρο και οξύνθηκε σε pH 3,0 περίπου με σταγονική προσθήκη 2,5 N H2SO4. Λευκά στερεά άρχισαν να εμφανίζονται νωρίς κατά την εξουδετέρωση- απαιτήθηκαν περίπου 60 mL θειικού οξέος. Το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα στερεά απομακρύνθηκαν με διήθηση και η τούρτα διήθησης πλύθηκε με 10 mL Et2O. Τα ξηρά στερεά μεταφέρθηκαν σε ποτήρι ζέσεως, αιωρήθηκαν σε 50 mL 15 % αμμωνίας σε άνυδρη αιθανόλη, αναδεύτηκαν για 1 ώρα και διαχωρίστηκαν με μεταγγίσεις. Η εκχύλιση αυτή επαναλήφθηκε και το αρχικό και το δεύτερο εκχύλισμα συνδυάστηκαν και διηθήθηκαν για να απομακρυνθούν μερικές εκατοντάδες χιλιοστόγραμμα ανεπιθύμητων στερεών. Το διαυγές διήθημα απογυμνώθηκε από το διαλύτη υπό κενό, τα εναπομένοντα στερεά διαλύθηκαν σε 50 ml 1% υδατικής αμμωνίας και το διάλυμα αυτό οξύνθηκε όπως προηγουμένως με 2,5 N H2SO4. Τα κατακρημνισμένα στερεά απομακρύνθηκαν με διήθηση και πλύθηκαν με Et2O μέχρι να απαλλαγούν από το χρώμα. Μετά από ξήρανση υπό κενό μέχρι σταθερού βάρους, ελήφθησαν 3,5 g ένυδρου d-λυσεργικού οξέος, το οποίο πρέπει να αποθηκεύεται σε σκοτεινό, σφραγισμένο δοχείο. Ένα εναιώρημα 3,15 g ένυδρου δ-λυσεργικού οξέος και 7,1 g διαιθυλαμίνης σε 150 mL CHCl3 οδηγήθηκε σε επαναρροή με ανάδευση. Με την αφαίρεση της εξωτερικής θέρμανσης, προστέθηκαν 3,4 g POCl3\ κατά τη διάρκεια 2 λεπτών, με ρυθμό επαρκή για τη διατήρηση των συνθηκών επαναρροής. Το μείγμα παρέμεινε σε επαναρροή για επιπλέον 5 λεπτά, οπότε όλα είχαν διαλυθεί. Αφού επανήλθε σε θερμοκρασία δωματίου, το διάλυμα προστέθηκε σε 200 mL 1 N NH4OH. Οι φάσεις διαχωρίστηκαν, η οργανική φάση ξηράνθηκε σε άνυδρο MgSO4, διηθήθηκε και ο διαλύτηςαπομακρύνθηκε υπό κενό. Το υπόλειµµα χρωµατογραφήθηκε πάνω σε αλουµίνα µε έκλουση χρησιµοποιώντας µίγµα 3:1 C6H6/CHCl3 και το κλάσµα που συλλέχθηκε απογυµνώθηκε από το διαλύτη υπό σκληρό κενό µέχρι σταθερού βάρους. Αυτό το στερεό ελεύθερης βάσης µπορεί να ανακρυσταλλωθεί από βενζόλιο και να δώσει λευκούς κρυστάλλους µε σηµείο τήξης 87-92 °C. IR (σε cm-1): 750, 776, 850, 937 και 996, με το καρβονύλιο στο 1631. Το φάσμα μάζας της ελεύθερης βάσης έχει ισχυρή μητρική κορυφή στη μάζα 323, με σημαντικά θραύσματα στις μάζες 181, 196, 207 και 221. Η βάση αυτή διαλύθηκε σε θερμό, ξηρό MeOH, χρησιμοποιώντας 4 mL ανά g προϊόντος. Στη συνέχεια προστέθηκε ξηρό d- τρυγικό οξύ (0,232 g ανά g βάσης LSD) και το διαυγές θερμό διάλυμα κατεργάστηκε με Et2O σταγόνα-σταγόνα μέχρις ότου η θολερότητα δεν διαλύθηκε με συνεχή ανάδευση. Η θολερότητα αυτή πήγε σε ένα λεπτό κρυσταλλικό αιώρημα (αυτό επιτυγχάνεται ταχύτερα με σπορά) και το διάλυμα αφέθηκε να κρυσταλλωθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας στο ψυγείο. Το φως του περιβάλλοντος πρέπει να περιορίζεται αυστηρά κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών. Το προϊόν απομακρύνθηκε με διήθηση, πλύθηκε φειδωλά με κρύα μεθανόλη, με κρύο μίγμα 1:1 MeOH/Et2O και στη συνέχεια ξηράνθηκε μέχρι σταθερού βάρους. Το λευκό κρυσταλλικό προϊόν ήταν τρυγική διαιθυλαμίδη λυσεργικού οξέος με δύο μόρια μεθανόλης κρυστάλλωσης, με mp περίπου 200 °C με διάσπαση, και ζύγιζε 3,11 g (66%).
Οι επαναλαμβανόμενες ανακρυσταλλώσεις από μεθανόλη παρήγαγαν ένα προϊόν που γινόταν προοδευτικά λιγότερο διαλυτό και τελικά σχεδόν αδιάλυτο, καθώς αυξανόταν η καθαρότητα. Ένα απολύτως καθαρό άλας, όταν είναι ξηρό και όταν ανακινείται στο σκοτάδι, εκπέμπει μικρές λάμψεις λευκού φωτός.
Έψαξα στα αρχεία μου και βρήκα αυτό, αν βοηθάει, χαίρομαι.